ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ

ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΚΥΡΜΕΛΗΣ

Εἶναι φυσικό, σέ τραγικές καί ἐξευτελιστικές γιά τήν

πατρίδα στιγμές πού ἔφεραν στόν τόπο οἱ κακῆ τῆ μοίρα κυβερνῆτες του, νά ψάχνει ἡ μνήμη μας ἀνθρώπους πού ἔδωσαν τή ζωή τους γιά τόν τόπο αὐτό. Πού στέγνωσαν καί ἑκούσια ἀποξήραναν
τόν ἐσωτερικό τους κόσμο, τίς ἁπλές καί ἀνθρώπινες χαρές τῆς ἐπίγειας ζωῆς, κι ἀφοσιώθηκαν  κι ἀφιερώθηκαν σέ ἀγῶνες δύσκολους και σκληρούς μόνο καί μόνο νά δοῦν αύτόν τόν πάντα προδομένο τόπο ν΄ἀλλάζει δρόμο καί τρόπο καί βίο.

  Στή διαιώνια ἱστορία μας ὑπῆρξαν πάντα τέτοιοι ἡγέτες-ἄνθρωποι. Προς τούς ὁποίους προσέτρεχε ὁ λαός σέ στιγμές ἀπελπισίας, τρόμου καί πανικοῦ καί μάλιστα κι ὃταν εἶχαν ἤδη πεθάνει.

  Θά ἀναφέρω μιά τέτοια φυσιογνωμία  τῆς Μεσαιωνικῆς μας Αὐτοκρατορίας, τῆς Ρωμανίας( τῆς κάκιστα λεγόμενης

 Βυζάντιο). Ὑπῆρξε ἓνας ἀπό τούς ἰσχυρότερους καί ἱκανώτερους αὐτοκράτορές μας(στις μέρες τῆς νεοελληνικῆς μας ἱστορίας εἶναι μετρημένοι στα δάχτυλα τοῦ ἑνός χεριοῦ, κι ἄν εἶναι). Ὅταν μετά ἀπό αὐτόν ἀνέβηκαν στό θρόνο κάτι μηδενικά καί οἱ ἐχθροί τῆς αὐτοκρατορίας κορυβαντιοῦσαν(χοροπηδοῦσαν ἀπό χαρά), ἐνῶ οἱ ἠγέτες κρύβονταν στά ἀπόκρυφα δώματα τοῦ ἱεροῦ Παλατίου, ὁ κόσμος ἔτρεχε  στόν τάφο τοῦ αὐτοκρτάτορα, ὄντως ἁγίου, Ἰὠάννη Δούκα Βατάτζη, φωνάζοντας: βγές, ἅγιε  βασιλιά μας ἀπό τόν τάφο καί σῶσε μας...

  Τώρα πλέον δεν ὑπάρχουν τέτοιοι ἅγιοι να μᾶς σώσουν, τούς σπάσαμε, τους σπάζουμε ἐπίσημα κάθε μέρα τά πόδια. Δε θα ἦταν, βέβαια, τοῦ θανατᾶ πού δεν ἔχουμε πολιτικούς ἁγίους, ὄχι. Θα ἀρκοῦσε να εἴχαμε ἔντιμους, σοβαρούς, ἱκανούς στοιχειωδῶς πατριῶτες, Ἕλληνες μέ ψυχή,γνῶστες τῆς ἱστορίας τοῦ τόπου, ἀνθρώπους με βαθιά ψυχή, ἡγέτες με συνέπεια και συνέχεια, κι ὄχι ψοφίμια.

   Συγκλονίζεται κανείς, τις μέρες αὐτές με το μέγα και ὑπαρξιακό θέμα πού ἀνοήτως και βλακωδῶς ἀνοίξαμε φαρδιά-πλατιά και ἀκονίζουμε τά μαχαίρια μας να σφαχτοῦμε γιά τόν-νά τό πῶ μέ τήν τοπική μας λαλιά- γκαϊλέ(καημό) τῶν Σκοπιανῶν. Κάποτε πρέπει νά καταλάβουμε ὅτι τό πρόβλημα εἶναι τῶν Σλάβων τῶν Σκοπίων( ὄχι, βέβαια τῶν Ἀλβανῶν, ἐπαναλαμβάνω, τῶν Σλάβων τῶν Σκοπίων). Και ὑπαρξιακό τους πρόβλημα:ζωῆς ἤ θανάτου΄ αὐτό πιστεύω να το γνωρίζουν οἱ Ἕλληνες πολιτικοί,( μηδέ τοῦ κ. Θεοδδωράκη καἰ κυρίως τοῦ κ. Δανέλλη ἐξαιρουμένων.) Καί τό ἐπαναλαμβάνω γιά τούς

2

δικούς μας πρωθυπουργούς και ὑποψήφιους πρωθυπουργούς. Ἀκοῦστε:οἱ Σκοπιανοί-παρά τίς πάμπολλες ἀναγνωρίσεις,

εἶναι διεθνῶς ἐκτεθειμένοι ὡς περιφρονητές τῶν ἀποφάσεων τοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας και τοῦ ΟΗΕ:παρά τίς ὑπογραφές και τις διαβεβαιώσεις τους, προέβησαν παράνομα, καταχρη-

στικά και ἀναίσχυντα σε διμερεῖς συμφωνίες-γράφοντας στά παλιά τους παπούτσια τίς ὡς ἄνω ἀποφάσεις.Καί γνωρίζοντας-οἱ θρασύτατοι-πώς ἔχουν τήν ἀπόλυτη ἀνάγκη μας. Ἡ διαγωγή αὐτή τῶν γειτόνων εἶναι ἡ αὐτή, συνεχής καί καθ’ἕξιν ἐπαναλαμβανόμενη διαχρονικά. Μἐ τά γνωστά ἐσωτερικά τους ἀποτελέσματα, να πλάσουν καί ἐδραιώσουν σέ δυό γενιές τήν «ἀμετάπειστη» συνείδηση ὅτι εἶναι ὄντως Μακεδόνες καί μάλιστα οἱ κατ’ἐξοχήν καί κύριοι κληρονόμοι τῶν χωρίς κληρονόμους ἀρχαίων Μακεδόνων, οἱ Σλάβοι, ἐπαναλαμβάνω τοῦ 6^ου μ.Χ αἰώνα!. Τώρα μάλιστα τελευταῖα, δείχνονται καί ὀλίγον τι φιλέλληνες  ἀναγνωρίζοντας καί σέ μᾶς πώς ναί, κι αὐτοί εἶναι Μακεδόνες, καί λίγοι Βούλγαροι. Μεγαθυμία πού συγκινεῖ βαθύτατα, μέχρι δακρύων, τους δικόυς μας βαθιά, πλέρια δημοκράτες καί προδευτικούς. Καί οἱ ἑλληνικές κυβερνήσεις δέν εἶχαν τήν ἁπλῆ εὐθυξία νά ἐγκαλέσουν, δηλ. νά καταγγείουν διεθνῶς, κσί τούς μέγιστους καί τοὐς ἐλάχιστους ἀνέντιμους ἑταίρους, συμμάχους καί φίλους. Ἀλλά τά πράγματα νομοτελειακά ὁδηγοῦν μόνα τους σε κάποια ὁρατή λύση: οἱ νέοι πολιτικοί στή γειτονική χώρα-ὅσοι τέλος πάντων ἀναγνωρίζουν τήν κρισιμότητα τῶν περιστάσεων- ἀντιλαμβάνονται τόν περί ὑπάρξεως ἀγώνα τους καί, λέγεται, πώς εἶναι διατεθειμένοι νά βάλουν νερό στὀ κρασί τους. Τό θέμα ἐδῶ(τό πόσο νερό) εἶναι προκλητικά ἐνδιαφέρον. Ὁ κ. Ζάετς στά ἑλληνικά συστημικά μέσα παρου-

σιάζεται ὡς ὁ πρωταγωνιστής, φιλελεύθερος καί ρεαλιστής, ἔτοιμος νά κάνει, λένε, σοβαρές ὑποχωρήσεις. Ἐδῶ παίζεται ἕνα παιχνίδι, πού θά γίνει ἀντιληπτό κατά καί, κυρίως, μετά τίς συνομιλίες. Διότι ὁ ἄνθρωπος ὁμιλεῖ μέν περί ἀπόλυτης ἀνάγκης ἐξεύερεσης λύσης, στό θέμα ὅμως τοῦ κύριου όνόματας δέν κάνει καμιά ὑποχώρηση. Γνωστές οἱ ἐπ’αὐτοῦ  δηλώσεις του. Περί τῆς «ταμπακιέρας»(Μακεδονί-

ας) ούδείς λόγος. Βεβαίως γνωρίζει τόν ἄμεσο κίνδυνο διάλυσης τῆς χώρας του χωρίς τή βοήθεια τῆς Ἑλλάδος:τη διανομή της μεταξύ Βουλγαρίας καί  Ἀλβανίας. Στό βάθος ἀπορρίπτει κάτι τέτοιο΄ δεν θ’ἀφήσουν οἱ Ἀμερικανοί, ἄν καί γνωρίζει πολύ καλά τήν Ἀμερικανοβουλγαρική  «σχέση», σχέση ὑποτακτικοῦ και δουλικοῦ ὑπηρέτη.. Θά τόν δοῦμε καί θά αἰσθανθοῦμε τό σκληρό μακεδονικό καρύδι, τόν συμβιβαστικό κ. Ζάετς!

  Στά καθ’ἡμᾶς τώρα.

Α΄ Εἶναι ἐξοργιστικό πώς στα ἀθηναϊκά κανάλια καί παράθυρα ἐπαναλαμβάνεται συνεχῶς καί προκλητικῶς  πώς,( με λίγα λόγια), στό προσυμφωνημένο αὐτό διπλωματικό

3

παιχνίδι, οἱ Μακεδόνεις, ἐμεῖς, ἀποτελοῦμε μιά δυσάρεστη-κατανοητή βέβαια μά δυσάρεστη- παραφωνία. Δηλ. βρέ καλόπαιδα, μπορεῖτε νά χαμογελᾶτε καί νά αὐθαδιάζετε καί χωρίς τό ἑλλληνικό πρόφραγμα πού ἀποτελεῖ γιά ὅλη τή χώρα ἡ Μακεδονία; Γιά διαβάστε λίγο καί καταλάβετε-θά ἤθελα χωρίς μετάφραση- τοῦτες τίς βαθιές καί σκληρές καί συγκλονιστικές ἀλήθειες:  «Τίνος δέ καί πηλίκης τιμῆς ἀξιοῦσθαι Μακεδόνες, οἱτινες οὐ παύονται τόν πλέιω αὐτῶν χρόνον διαγωνιζόμενοι πρός τούς βαρβάρους ὑπέρ τῆς τῶν Ἑλλήνων ἀσφαλείας; ὅτι γάρ ἀεί ποτ’ἄν ἐν μεγάλοις ἦν κινδύνοις τό κατά τούς Ἕλληνας, εἰμή Μακεδόνας εἴχομενπρόφραγμα καί τό τάς παρά τούτοις βασιλέων φιλοτιμίας, τίς οὐ γινώσκει;». Ὄχι δέν τό μεταφέρω στήν καθημερινή μας λαλιά. Σχολιάζω μόνο μέ δυό λόγια τήν τελευταία ἐρώτηση. Βεβαίως ὅλοι οἱ Ἕλληνες γνωρἰζουν την θεμελιακή, την ὑπαρξιακή σημασία τῶν Μακεδόνων, ἐκτός ἀπό τούς κακομαθημένους νεαρούς δημοσιογραφίσκους και ἀνοήτους πολιτικολογοῦντες τῶν Ἐξαρχείων καί τοῦ Κολωνακίου(Θέλω να πιστεύω πώς τη γνωρίζουν και τη συμμερίζονται και οἱ πολιτικοί μας! ). Καί νά προσθέσω ὑποχρεωτικῶς: τήν ἀλήθεια αὐτή τοῦ ἱστορικοῦ Πολυβίου τήν γνωρίζουν σέ ὅλο της τό βάθος οἱ Σκοπιανοί. Ξέρουν πώς ἄν ἐκλείψουν ὄχι οἱ ἄνθρωποιτοῦ χώρου αὐτοῦ, μά οἱ Ἕλληνες Μακεδόνες ἀπό τόν τόπο τους, τότε ἀνοίγει ὁ δικός τους παράδεισος.ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΑΛΥΤΡΩΤΙΣΜΟ ΤΟΥΣ.  

Γ΄α)  Καί ὁ μέν κ. Τσίπρας, κύριος τοῦ παιχνιδιοῦ στήν Ἑλλάδα( οὔτε στο πιο τερατῶδες ὄνειρό του) γνωρίζει καλά πώς ἄν, λέω ἄν, ἡ θεωρία τῶν φίλων του ἐπικρατοῦσε, τώρα, μέ το πτυχίο τοῦ Πολ. Μηχανικοῦ, θα ἦταν κάπου διευθυντής κάποιου ἐργαστασίου, ἤ ἑνός κολχόζ. Ἔτσι τό δῶρο πού τοῦ προσφέρουν τά δημοκρατικά-ντεμέκ-κόμματα τοῦ Κοινοβουλί

ου, «ναι σε σύνθετη ὀνομασία», εἶναι ὄχι μάννα ἐξ οὐρανοῦ, μά δῶρο ἀπρόσμενο τοῦ Θεοῦ, τον Ὁποῖο δεν πιστεύει. Δεν ἐξατάζω καθόλου μήπως τυχόν ὑπάρχουν συνειδησιακά προβλήματα σε κάποιους,λίγους, ἀπό τους συντρόφους του, ἐκείνους τῶν «γουναράδικων» π.χ., οὔτε τούς τυχόν προβληματισμούς τους μή τυχόν οἱ γείτονες, μετά τήν ὑπογραφή, ἀρχίσουν τά νταούλια, μέ χάρτες καί ἀποκλειστικότητες τῆς μοναδικῆς τους ἐθνότητας. Ποῦ ξέρεις, μπορεῖ νά ξανάρθει κάποιος Γκρουέβσκι, τι δημοκρατία εἶναι. Ἀποκλείεται; Ὁ ΑΛΥΤΡΩΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΒΑΘΥ ΣΑΡΑΚΙ, ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΒΓΑΊΝΕΙ! ΛΟΙΠΟΝ, ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΔΕΝ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ, ΜΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ-ΤΟ ΤΟΝΊΖΩ-ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟΝ ΟΤΙ ΘΑ ΕΠΑΝΈΛΘΟΥΝ ΚΑΙ ΜΆΛΙΣΤΑ ΠΟΛΎ ΠΙΟ ἜΝΤΟΝΑ. Αὐτό στούς κυβερνητικούς βουλευτές καθόλου δέν περνάει ἀπό τό μυαλό;  Ἤθελα ὅμως νά ρωτήσω τούς  Σερραίους βουλευτές τοῦ ΣΥΡΙΖΑ και ὄχι μόνο πῶς νιώθουν αὐτές τίς μέρες, πῶς ἀντιμετωπίζουν συνειδησιακά αὐτό ταὀ ὄντως μέγα ἐθνικό πρόβλημα καἰ τἠν ΠΡΟΚΛΗΣΗ νἀ ψηφίσουν, ΣΕΡΡΑΙΟΙ  αὐτοί,

4

τήν κατάπτυστη ἐθνικά πρόταση.’Ὄχι, δέ λέω τί θά ποῦν στούς τυχόν διαφωνοῦντας ψηφοφόρους τους. Ἀλλά, τί λένε στὀν ἑαυτό τους καί ἴσως στή μάνα τους.

 β) Ναι, ἀγαπητέ ἀναγνώστη΄περιμένεις να πῶ καί γιά τή Νέα Δημοκρατία, τί Σερραῖος εἶμαι! Ἐδῶ πλέον σταματάει ὁ νοῦς μου. Δέν πιστεύω πώς τό κόμμα τοῦ παπποῦ Καραμανλῆ ἔφθασε σἐ τέτοιο πολιτικό κῶμα! (ξέρετε ταἰ θἀ πεῖ ἡ λ.).Καί μάλιστα ἀπό καιρό. Τώρα, τἰς μέρες αὐτές, πού τυχαίνει νά εἶναι καί ἅγιες τό κῶμα-δυστυχῶς- ἔφθασε σέ παροξυσμό. Χάος. Τί φληναφήματα περί «γεωγραφικοῦ» προσδιορισμοῦ, τί νά προηγηθεῖ ἡ γνώμη τοῦ κ. Καμένου( μέ ἕνα γ τό ὀρθό), τί νά προηγηθεῖ φανερά ἡ στάση τῆς κυβέρνησης και μάλιστα ἐν ὄψει συνομιλιῶν και συμφωνιῶν(!), τί ἄρρητα ρήματα τῆδε κακεῖσε,τί εἰδοποιήσεις περί μή συμμετοχῆς τῶν νεοδημοκρατῶν στό ὀργανούμενο συλλαλητήριο-μη χειρότερα-τί χαλασμός εἶν’αὐτός!  Και, το περιμέναμε ὅλοι, ἡ πρωτοβουλία στή μεγάλη, πάλι, ἀδελφή, πού ὀργιάζει γιά τό 2007-8, τήν ἀντίθετη μέ τοῦ παπποῦ Καραμανλῆ θέση, καί λοιπά ἀνόητα , ἀσύνετα, ἀπερίσκεπτα καί λίαν ἐπικίνδυνα. Τοῦτο θά πῶ στόν κατά τά ἄλλα συμπαθῆ πλέον κ. Μητσοτάκη. Ξέρεις, Κυριάκο, πώς ἄν ὁ πρωθυπουργός ἐνεργήσει μικροπολιτικά και μικροκομματικά-κάτι πού τό ξέρει ἄριστα-καί ἄν δέν ἀρθεῖ στο ὕψος τῶν κρίσιμων περιστάσεων, μπορεῖ,μέ μιά ἀστεία κίνηση, νά διαλύσει κυριολεκτικά τό κόμμα σου; Φαντάζεσαι τόν κ. Τσίπρα νά σᾶς βγεῖ ἀπό ΔΕΞΙΑ προτείνοντας ὡς ἐπωνυμία τῶν Σκοπίων τις ἱστορικές λέξεις Δαρδανία, Βαρντάνσκα ἤ και ν’ ἀρνηθεῖ πλήρως την ὕπαρξη( στην ὀνομασία) τῆς λέξης Μακεδονία; Φαντάζεσαι τί χάος μπορεῖ να σπείρει στο «σπίτι» σας; Ποιός κακός δαίμονας μετέτρεψε τό κόμμα αὐτό ἀπό σοβαρό καί πατριωτικό σ’αὐτό τό ἄμορφο κι ἄρχωμο πολυπολιτισμικό καί παγκοσμιοποιημένο κατασκέυασμα; Ἀκόμη νά ἀντιληφθεῖτε πώς τό σλόγκαν «πολιτική ὀρθότης» εἶναι ἡ ἐφαρμογή τοῦ πλέον σκληροῦ ἀνορθολογικοῦ φασιμοῦ; Ἔλεος! Σκεφθεῖτε λίγο, ἔστω λίγο, σοβαρά, ὑπέυθυνα και πατριωτικά καί ἀφῆστε τίς δόλιες ἀμφισημίες καί τίς ἐπικίνδυνες ἰσορροπίες σέ «πράγματα» πού δέν εἶναι για παιχνίδια, μήν παίζετε «ἐν οὐ παικτοῖς», διότι τό ξύπνημα θά εἶναι μοιραῖο. Ἀκόμη κι ἄν ἡ Φύση συνωμοτήσει ἐναντίον τῆς Μακεδονίας, ἐμεῖς δέν πρέπει να συμφωνήσουμε μαζί της. Ξέρετε πώς και ἡ Φύση κάπου-κάπου γεννᾶ τέρατα!

Ἤ πολεμᾶς ἀνδρικά καί νικᾶς, ἤ σέ φέρνουν ἥρωα πάνω στήν ἀσπίδα.

8-01-2018