Γιάννης Διακογιάννης, η φωνή που λείπει….

    Κάθε φορά που αρχίζει ένα παγκόσμιο κύπελλο, όταν ακούω τον ύμνο των Ολυμπιακών αγώνων και  το χαρακτηριστικό ηχητικό  της Αθλητικής Κυριακής,

  περιμένω  ότι θα ακολουθήσει η περιγραφή του Γιάννη Διακογιάννη, του Ζαννό, όπως τον έλεγαν οι φίλοι του.

    Το ίδιο συναίσθημα έχω από το 1998 ,χρονιά, που αν δεν κάνω λάθος για τελευταία φορά ακούστηκε η φωνή του, να περιγράφει το μουντιάλ της Γαλλίας.

    Είχε τρομερές γνώσεις στον κλασσικό αθλητισμό και στο ποδόσφαιρο. Ίσως αυτός ήταν ο λόγος που σε όλη τη διάρκεια της περιγραφής του, δε σε άφηνε αδιάφορο. Γνώριζε όλους τους αθλητές, μόνο από το τρέξιμό τους.

     Διέθετε  ένα τρομερό αθλητικό  αρχείο και είναι ο μοναδικός ρεπόρτερ για τον οποίο δημιουργήθηκε τραγούδι από τον Λουκιανό Κηλαηδόνη. «Πως μας ενώνει και πως μας δονεί του Διακογιάννη η φωνή»

    Είχα τη τύχη να γνωριστώ μαζί του ,σε κάποια εκδήλωση του ΠΣΑΠ. Έλεγε χαρακτηριστικά, ότι αν επιχειρούσες να  δωροδοκήσεις Άγγλο, θα  το έπαιρνε σαν αστείο και φυσικά δε θα το πίστευε. Για τους γερμανούς  δεν έλεγε και τα καλύτερα.

         Βρέθηκα καλεσμένος σε μια εκπομπή , του κρατικού ραδιοφώνου στην Πάτρα με θέμα το doping στον αθλητισμό. Συμμετείχε τηλεφωνικά και ο Διακογιάννης. Πολέμιος των αναβολικών και με εμπεριστατωμένες απόψεις , έδωσε άλλο  χρώμα στη συζήτηση.

    Άλλη  επαφή  με τον Γιάννη Διακογιάννη δεν υπήρξε. Και όμως εγώ τον θεωρούσα πολύ οικείο μου πρόσωπο. Κάτι σαν συγγενή. Ίσως επειδή πολλά  χρόνια, η  θεϊκή του φωνή πλημμύριζε το σπίτι μου σε                                                                                                                 Φλώρινα 3 Ιουνίου 2014                                

Γιάννης  Διακογιάννης, η φωνή που λείπει….

    Κάθε φορά που αρχίζει ένα παγκόσμιο κύπελλο, όταν ακούω τον ύμνο των Ολυμπιακών αγώνων και  το χαρακτηριστικό ηχητικό  της Αθλητικής Κυριακής,  περιμένω  ότι θα ακολουθήσει η περιγραφή του Γιάννη Διακογιάννη, του Ζαννό, όπως τον έλεγαν οι φίλοι του.

    Το ίδιο συναίσθημα έχω από το 1998 ,χρονιά, που αν δεν κάνω λάθος για τελευταία φορά ακούστηκε η φωνή του, να περιγράφει το μουντιάλ της Γαλλίας.

    Είχε τρομερές γνώσεις στον κλασσικό αθλητισμό και στο ποδόσφαιρο. Ίσως αυτός ήταν ο λόγος που σε όλη τη διάρκεια της περιγραφής του, δε σε άφηνε αδιάφορο. Γνώριζε όλους τους αθλητές, μόνο από το τρέξιμό τους.

     Διέθετε  ένα τρομερό αθλητικό  αρχείο και είναι ο μοναδικός ρεπόρτερ για τον οποίο δημιουργήθηκε τραγούδι από τον Λουκιανό Κηλαηδόνη. «Πως μας ενώνει και πως μας δονεί του Διακογιάννη η φωνή»

    Είχα τη τύχη να γνωριστώ μαζί του ,σε κάποια εκδήλωση του ΠΣΑΠ. Έλεγε χαρακτηριστικά, ότι αν επιχειρούσες να  δωροδοκήσεις Άγγλο, θα  το έπαιρνε σαν αστείο και φυσικά δε θα το πίστευε. Για τους γερμανούς  δεν έλεγε και τα καλύτερα.

         Βρέθηκα καλεσμένος σε μια εκπομπή , του κρατικού ραδιοφώνου στην Πάτρα με θέμα το doping στον αθλητισμό. Συμμετείχε τηλεφωνικά και ο Διακογιάννης. Πολέμιος των αναβολικών και με εμπεριστατωμένες απόψεις , έδωσε άλλο  χρώμα στη συζήτηση.

    Άλλη  επαφή  με τον Γιάννη Διακογιάννη δεν υπήρξε. Και όμως εγώ τον θεωρούσα πολύ οικείο μου πρόσωπο. Κάτι σαν συγγενή. Ίσως επειδή πολλά  χρόνια, η  θεϊκή του φωνή πλημμύριζε το σπίτι μου σε όλα τα αθλητικά γεγονότα.

Αν και προτιμά να μένει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, εμείς πάντα θα τον θυμόμαστε, γιατί με αυτόν μεγαλώσαμε.

Να είναι πάντα καλά .

Λεωνίδας  Βόσδου

Καθ. Φυσικής Αγωγής                                                                                                                        

όλα τα αθλητικά γεγονότα.

Αν και προτιμά να μένει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, εμείς πάντα θα τον θυμόμαστε, γιατί με αυτόν μεγαλώσαμε.

Να είναι πάντα καλά .

Λεωνίδας  Βόσδου

Καθ. Φυσικής Αγωγής