Ο «εραστής» (του φεγγαριού)

-Πριν πολλά χρόνια στην επιφάνεια του φεγγαριού κατοικούσαν όλα τα ζώα, το Φεγγάρι και ο Λύκος ερωτεύτηκαν, η αγάπη τους ήταν τόσο μεγάλη που προκαλούσε ζήλια και φθόνο στα άλλα.

-Η πονηρή Αλεπού μη μπορώντας να αντέξει την απόρριψη φρόντισε (δήθεν τυχαία) να συναντηθεί με τον λύκο, ο Λύκος την χαιρέτησε και  ρώτησε: Πως από τα μέρη μας κυρά Αλεπού;

-Η Αλεπού προσποιούμενη την αδιάφορη είπε: Μπα, τίποτα το σπουδαίο το Φεγγάρι θέλει λίγα λουλούδια από την γη και λέω να κατέβω να τα μαζέψω.

-Ο Λύκος δεν απάντησε προχώρησε και μονολόγησε: Δεν είναι σωστό να πάει η Αλεπού λουλούδια στο Φεγγάρι μου, έκανε μια δρασκελιά και βρέθηκε στην γη, μη γνωρίζοντας ότι όσοι κατεβαίνουν δεν μπορούν να επιστρέψουν ξανά.

-Από τότε το Φεγγάρι βγαίνει τις νύχτες μόνο στον ουρανό, ο Λύκος το κοιτά σπαράζει και κλαίει.-

Κεντρική ιδέα: Η πονηριά είναι το «εργαλείο» του αδύνατου απέναντι στο  δυνατό.

Σπύρος Α. Ηλιάδης

Δημοσιογράφος – Εκδότης