Όταν νυχτώνει (θυμάμαι εσένα…)

-Η βλακεία είναι η πιο επικίνδυνη δύναμη του κόσμου, μπορεί εκλεγεί πολλές φορές ένας πολιτικός αρκεί να έχει περίσσευμα πολιτικής βλακείας, τους βλάκες πολιτικούς δεν μπορούμε να τους εξαφανίσουμε και πολλές φορές ούτε καν να τους αναγνωρίσουμε.


-Συμφωνώ με τη φράση του Αϊνστάιν: «Δύο πράγματα είναι ατελείωτα: το σύμπαν και η βλακεία του ανθρώπου, για το σύμπαν δεν είμαι ακόμα σίγουρος». Ο πρώτος βλάκας σύζυγος στην ιστορία ήταν ο Αδάμ που ξεγελάστηκε από το μήλο της Εύας, για τον πρώτο (επιβεβαιωμένο) Βλάκα Πολιτικό στοιχεία δεν έχουμε μέχρι σήμερα.

-Ποια είναι όμως η έννοια της λέξης Πολιτικός Βλάκας, η απάντηση είναι απλή, το αντίθετο του έξυπνου πολιτικού. Ο Πολιτικός Βλάκας προκαλεί ζημιά στο Κράτος ή σε κάποιον άλλον… αλλά παράλληλα  πετυχαίνει μεγάλο οικονομικό ή άλλο όφελος για τον εαυτό του.

-Ο Πολιτικός Βλάκας δεν έχει σύνορα, τον συναντάς σε κάθε χώρα του κόσμου σε κάθε ήπειρο, πάρα το γεγονός ότι είναι αρσενικός έχει την μοναδική ιδιότητα να γεννά, πολλαπλασιάζεται με την μέθοδο του πολλαπλασιασμού των σπόρων και εμφανίζεται παντού.

-Ο Πολιτικός Βλάκας δεν παραδέχεται ότι είναι, αντίθετα πιστεύει στις ικανότητες του δεν γνωρίζει όρια είναι σε θέση να σου λέει ψέματα και να σε κοιτά στα μάτια, να σε κοροϊδεύει και ταυτόχρονα να σε αντιμετωπίζει με σοβαρότητα, να υπόσχεται και να μην τηρεί ποτέ τον λόγο του χωρίς να έχει την παραμικρή ενοχή και κυρίως να ζημιώνει το δημόσιο χωρίς ποτέ να «πληρώνει».

-Ο  Πολιτικός Βλάκας όταν καταλάβει ότι δεν έχει ελπίδες επανεκλογής κάνει χρήση της μεταδοτικής βλακείας, βάζει μπροστά έναν νέο «υβριδικό» Πολιτικό και αυτός παρασκηνιακά τον ελέγχει, τον κατευθύνει στα ίδια μονοπάτια της πολιτικής βλακείας που περπάτησε και ό ίδιος με την διαφορά ότι δεν φαίνεται πλέον, μπαίνει σε μια θέση με καλό μισθό και αυγατίζει ταχύτατα τον προσωπικό του λογαριασμό.

-Ο Πολιτικός Βλάκας επιλέγει λύσεις απλές που συνήθως είναι και λιγότερο έξυπνες, μεταφέρει το πρόβλημα σε άλλον πολιτικό τον «υβριδικό» και αυτός απολαμβάνει από την πλειοψηφία όλες της αποδοχές της εξουσίας χωρίς να μπορεί να του προσάψει κανείς ευθύνες στο αέναο ταξίδι της Πολιτικής Βλακείας.-

Κεντρική ιδέα: Στην πολιτική, η βλακεία είναι προτέρημα και όχι μειονέκτημα. Είναι η «τέχνη» που ενώ κοροϊδεύεις τους άλλους ωφελείσαι ο ίδιος χωρίς συνέπειες.

Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος - Εκδότης