Ο μαύρος χρυσός

Πριν την ανακάλυψη του πετρελαίου(βιομηχανική επανάσταση), μαύρο χρυσό στην πατρίδα μου (Κύπρος) λέγαμε τα χαρούπια. Με αυτά τρέφονταν οι άνθρωποι, τα ζώα, παρασκεύαζαν χαρουπάλευρα και χαρουπόμελο. Μέχρι και τα κουκούτσια τα χρησιμοποιούσαν στην ζαχαροπλαστική σαν πηκτίνη, ακόμα έφτιαχναν
λαβές στα μαχαίρια και συμπληρωματικά το χρησιμοποιούσαν στους δίσκους βινυλίου. Κάποτε τα κουκούτσια επειδή έχουν σταθερό βάρος, τα είχαν σαν μονάδα βάρους του χρυσού, εξ’ ου και καράτια (από το κεράτιον-χαρούπι). Τώρα λόγω του κορωνοϊού που δεν κινείται τίποτε, αντί να τα βρουν οι χώρες που παράγουν πετρέλαιο, ρίχνουν στην αγορά περισσότερο εξαιτίας της λαιμαργίας τους και δεν έχουν που να το αποθηκεύσουν. Έτσι η τιμή του έγινε μείον, δηλαδή πληρώνουν και από πάνω για να μην χάσουν τους πελάτες. Στο τέλος θα το πετάνε στη θάλασσα, τι σου κάνει η απληστία και ο άκρατος καπιταλισμός! Να μια ευκαιρία να στραφεί η ανθρωπότητα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αλλά παρά τα δεινά μας, μπροστά στο κέρδος και στα συμφέροντα κανένας δεν κάνει πίσω-αλήτες! Κάποτε σαν νέος γιατρός άκουγα από τους γέροντες, που δεν είχαν αλοιφές ή άλλα μαντζούνια, πως τρίβονταν με πετρέλαιο, και παρόλο που έβλεπα φοβερά εγκαύματα μέχρι δευτέρου βαθμού, αυτοί επέμεναν μέχρι που τους συμβούλευα να μην βάζουν μάλλινα επιθέματα από πάνω και να το ανακατεύουν με ελαιόλαδο. Κάποιος μάλιστα πάνω στην τρέλα του, μαζί με το τσίπουρο ήπιε και πετρέλαιο και βρέθηκε στο νοσοκομείο με διάτρηση στομάχου! Τι θα λέγατε να συμβουλεύαμε του παραγωγούς πετρελαίου να το κάνουν κλύσμα αφού δεν έχουν που να το βάλουν; (Μην το δοκιμάσετε).
Ρηγίνος Μέσσιος