Η κεντρική ομιλία Στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στη Φλώρινα

    Εργαζόμενοι. Άνεργοι. Συνταξιούχοι. Αγρότες. Επαγγελματίες. Νέοι και νέες.

     Με αγώνες τιμάμε τους νεκρούς της εργατικής τάξης. Συνεχίζουμε τις αγωνιστικές παραδόσεις του κινήματός μας, το δρόμο από το Σικάγο ως τις μέρες μας. Τιμάμε τους χιλιάδες επώνυμους και ανώνυμους που πάλεψαν σκληρά με τα αφεντικά και το κράτος τους σε όλο τον κόσμο για τις μεγάλες κατακτήσεις του 20^ου αιώνα.

     Από το 8ωρο και τη σταθερή δουλειά με δικαιώματα, την κοινωνική ασφάλιση, την παιδεία, την υγεία, τους αγώνες για τις συνδικαλιστικές και δημοκρατικές ελευθερίες, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις.

     Συνεχίζουμε τον ίδιο δρόμο! Εμπνεόμαστε από το ίδιο φλογερό σύνθημα που γεννήθηκε μέσα από εργατικές εξεγέρσεις και μεγάλες μάχες: Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!

     Δυναμώνουμε την οργάνωσή μας, την ταξική ενότητά μας! Δυναμώνουμε την εργατική αλληλεγγύη. Είναι το δικό μας όπλο! Δυναμώνουμε τον αγώνα για όλα όσα μας ανήκουν, για όλα όσα μας πήραν, όλα όσα μας έκλεψαν, όλα όσα είναι δικαίωμά μας σήμερα! Δεν συμβιβαζόμαστε με τη φτώχεια, την ανεργία, τα μνημόνια, με ψίχουλα και υποσχέσεις.

     Δηλώνουμε την αγωνιστική ετοιμότητά μας, την απόφασή μας να υπερασπίσουμε το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας. Οι εργαζόμενοι δεν θα υποδεχτούν με αδράνεια, φόβο και υποχώρηση τα νέα μνημόνια όπως και να τα ονομάσουν, τα νέα δεινά στη ζωή τους για τα κέρδη των μονοπωλίων.

     Συναδέλφισσες και συνάδελφοι.

     Στη μέχρι τώρα διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τους δανειστές, γίνεται φανερό ότι το σκέλος των υποσχέσεων του «προγράμματος της Θεσσαλονίκης» που απευθυνόταν στο λαό (κατάργηση ΕΝΦΙΑ, αυξήσεις στον κατώτατο μισθό κ.ά.) από πρόγραμμα των 100 πρώτων ημερών έγινε πρόγραμμα τετραετίας και η υλοποίησή του άρχισε να εξαρτάται ολοένα και περισσότερο από τις αντοχές της οικονομίας (δηλαδή των κερδών του κεφαλαίου) και τη διαπραγμάτευση με την τρόικα.

     Τώρα, στην «τελική ευθεία προς τη συμφωνία», όπως λέει η κυβέρνηση, ακόμα και τα ελάχιστα που υποσχέθηκε προεκλογικά για να κλέψει την ψήφο του λαού, μπαίνουν στο ψυγείο, η υλοποίησή τους παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες, διαλύοντας κάθε προσδοκία. Με άλλα λόγια, αυτό που φαίνεται ότι «ξεμπλοκάρει» τελικά τη διαπραγμάτευση είναι η αναδίπλωση της κυβέρνησης ακόμα και από τα ψίχουλα που υποσχέθηκε προεκλογικά στο λαό. Ήδη συζητιέται η αναστολή κάθε νομοθετικής πρωτοβουλίας για τον κατώτατο μισθό και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, ενώ και τα ζητήματα του Ασφαλιστικού παραμένουν στο τραπέζι και στόχος είναι να παραπεμφθούν στη διαπραγμάτευση του Ιούνη. Εξαγγελίες που, βεβαίως, ούτως ή άλλως δεν εξασφάλιζαν την άνοδο του εργατικού εισοδήματος, αφήνοντας ανοιχτό το παράθυρο για μειώσεις των κλαδικών μισθών και με την εργοδοσία να ζητάει ανταλλάγματα. Παράλληλα, επιβεβαιώνεται ότι η «ρήτρα μηδενικού ελλείμματος» για τα επικουρικά ταμεία αναστέλλεται προσωρινά και δεν καταργείται, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να ενεργοποιηθεί ανά πάσα στιγμή. Άλλωστε, πρόθεση κι αυτής της κυβέρνησης είναι να «βάλει χέρι» στις επικουρικές συντάξεις, παρά τις ...μετάνοιες που κάνει ο αρμόδιος υπουργός, προσπαθώντας να πείσει για το αντίθετο.

     Το πλαίσιο της συμφωνίας με τους δανειστές έχει καταληχθεί στα βασικά του σημεία. Η συμφωνία αυτή είναι βαθιά αντεργατική - αντιλαϊκή και η κυβέρνηση ψάχνει τρόπο να τη «σερβίρει» στο λαό. Την προετοιμασία της «κοινής γνώμης» έχουν αναλάβει διάφοροι «λαγοί», υιοθετώντας πρακτικές που εφάρμοσαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις πριν από κάθε αντιλαϊκό νομοσχέδιο. Ακόμα όμως και τα νομοσχέδια που παρουσίασε πρόσφατα, δεν προβλέπουν ούτε καν τη μερική ανάκτηση των τεράστιων απωλειών, καθώς δεν υπάρχει πρόβλεψη για άμεση αποκατάσταση των «ωριμάνσεων» και για αυξήσεις στους κλαδικούς μισθούς, που κινδυνεύουν να κατρακυλήσουν στο ύψος του κατώτερου, έστω κι αν αυτός μεγαλώσει κατά λίγα ευρώ.

     Η κυβέρνηση προσπαθεί να συντηρήσει το κλίμα ανοχής στην πολιτική της και υπόσχεται έναν «έντιμο συμβιβασμό» με τους δανειστές. Ωστόσο, οι ίδιες οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι το περιεχόμενο οποιουδήποτε συμβιβασμού δεν μπορεί να είναι φιλολαϊκό.

     Ανεξάρτητα αν θα προκύψει από τις τωρινές ή τις επόμενες διαπραγματεύσεις, ανεξάρτητα αν θα τον βαφτίσουν «έντιμο» ή «επώδυνο», ανεξάρτητα από το αν θα «τεθεί στην κρίση του λαού», θα είναι ένας συμβιβασμός για το κεφάλαιο, για την ανταγωνιστικότητα και την ανάκαμψή του, που είναι ασύμβατη με τα δικαιώματα και τις ανάγκες του λαού. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αποτελεί η  Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, με την οποία καθίσταται υποχρεωτική η μεταφορά σε ειδικό λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδας των ταμειακών διαθέσιμων όλων των οργανισμών που εποπτεύονται από το κράτος. Η απόφαση αφορά τα ταμειακά διαθέσιμα των Οργανισμών Τοπικής Διοίκησης, των νοσοκομείων, των Πανεπιστημίων, του ΟΑΕΔ και άλλων οργανισμών. Στον «χορό» βρίσκονται και τα ασφαλιστικά ταμεία, έστω κι αν η συμμετοχή τους σ' αυτήν τη φάση παραμένει «εθελοντική».   

     Η κυβέρνηση με τον τρόπο αυτό, προχωράει σε έναν άθλιο εκβιασμό όμως, βάζει το μαχαίρι στο λαιμό του λαού και του λέει: «Τι θέλεις; Να μην πληρωθούν οι συντάξεις των γερόντων, ή να αυξηθούν τα τροφεία του παιδιού σου στον παιδικό σταθμό, αφού χωρίς τα ταμειακά διαθέσιμα ο δήμος δεν θα μπορεί να τον λειτουργήσει;». 'Η «θέλεις να μην πληρώσουμε τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, ή να μείνουν απλήρωτοι χιλιάδες εργαζόμενοι στα ερευνητικά προγράμματα των πανεπιστημίων, να μην έχουν τα νοσοκομεία ακόμα και τα στοιχειώδη υλικά;».

     Αυτός είναι ο πυρήνας του εκβιασμού που κάνει η κυβέρνηση και γι' αυτό είναι αντιλαϊκή η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, η οποία σερβίρεται μάλιστα με το μανδύα του «πατριωτικού καθήκοντος». Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να ξεχνάνε και κάτι ακόμα: Με την ίδια πάνω κάτω επιχειρηματολογία, η προηγούμενη κυβέρνηση έφερε το 2012 το PSI, το οποίο στέρησε μόνο από τα ασφαλιστικά ταμεία περίπου 13 δισ. ευρώ. Και τότε, οι κορόνες για το πατριωτικό καθήκον έδιναν και έπαιρναν, όπως και οι «εγγυήσεις» ότι τα λεφτά θα επιστραφούν. Τίποτα από αυτά δεν έγινε, αλλά επιπλέον, το στράγγισμα των Ταμείων άνοιξε το δρόμο για νέες αντιασφαλιστικές ανατροπές. Ο ίδιος κίνδυνος παραμονεύει και τώρα για τους εργαζόμενους και το λαό. Πολύ περισσότερο που πριν από λίγες μέρες η ίδια η κυβέρνηση έφερε μια άλλη ΠΝΠ, με την οποία διαγράφει μέχρι και στο 100% τα πρόστιμα, τους τόκους και κάθε είδους προσαύξηση που έχει επιβληθεί σε ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους για παραβάσεις όπως λαθρεμπόριο, έκδοση πλαστών και εικονικών τιμολογίων, απόκρυψη φορολογητέας ύλης, μη απόδοση ΦΠΑ και ειδικών φόρων κ.ά. Να γιατί η πολιτική και αυτής της κυβέρνησης είναι ταξική υπέρ του κεφαλαίου.

     Να γιατί λέμε ότι ο εφησυχασμός και η ανοχή στην κυβέρνηση είναι επικίνδυνη για τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Επιβεβαιώνεται ότι η κυβέρνηση δεν φεύγει από τις ράγες της πολιτικής που από το 2009 στέρησε από τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα το μισό τους εισόδημα.

     Η κατρακύλα του βιοτικού επιπέδου των εργατικών – λαϊκών νοικοκυριών εκφράζεται και από την επιδείνωση της κατάστασής των νοσοκομείων σε όλη την Ελλάδα αλλά και   συγκεκριμένα στην περιοχή  μας.

     Η κατάσταση αυτή είναι αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόστηκε από όλες τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις και συγκυβερνήσεις στο χώρο της Υγείας. Πολιτικής που περικόπτει διαρκώς κρατικά κονδύλια, προκειμένου να στηριχθεί και να ενισχυθεί η κερδοφορία της επιχειρηματικής δράσης στο χώρο. Και πώς να μη φτάσουμε σε αυτό το σημείο, όταν την τελευταία 10ετία το προσωπικό στα δημόσια νοσοκομεία και στα Κέντρα Υγείας μειώθηκε κατά 17.000 άτομα ενώ καταγράφονται τρομακτικά κενά. Είναι χαρακτηριστικά τα στοιχεία που δείχνουν ότι στην πενταετία 2009-2015 οι λειτουργικές δαπάνες των νοσοκομείων μειώθηκαν από 2,81 δισ. σε 1,39 δισ..

     Απέναντι σε αυτή την κατάσταση η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως φαίνεται από τις ανακοινώσεις τους, καλούν το λαό να δείξει ανοχή και υπομονή. Ανοχή και υπομονή σε μια κυβέρνηση που παρέλαβε κατά τα γνωστά "καμένη γη" και θα λύσει τα προβλήματα σε ένα απροσδιόριστο χρονικό ορίζοντα και ανάλογα με την έκβαση των διαπραγματεύσεων με την τρόικα ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ. Κι όλα αυτά, αφού έχει αποδεχτεί ότι θα τηρηθούν όλες οι μνημονιακές δεσμεύσεις. Τι σημαίνει αυτό; Ότι θα εφαρμοστούν όλοι οι αντιλαϊκοί προϋπολογισμοί που μείωσαν κατά 50% τις δαπάνες λειτουργίας των δημόσιων νοσοκομείων την τελευταία πενταετία, ενώ θα γίνεται (στην καλύτερη περίπτωση αφού ούτε κι αυτή τηρήθηκε) μια πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις. Ταυτόχρονα οι τοπικές αρχές, ιδιαίτερα η περιφερειακή, έκφράζουν αντιδραστικές θέσεις για τη Δημόσια Υγεία, για τα νοσοκομεία. Δεν αμφισβητούν το ιδιωτικοοικονομικό πλαίσιο λειτουργίας των νοσοκομείων. Η τυχόν υλοποίηση της πρότασής τους για πέρασμα των αρμοδιοτήτων Υγείας στην Περιφέρεια θα σημάνει νέα υποβάθμιση της δημόσιας και δωρεάν παροχής Υγείας. Η πρόταση για πρόσληψη προσωπικού με ελαστικές σχέσεις εργασίας και προσέλκυση ιδιωτών προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι σοβαρές ελλείψεις σε μόνιμο προσωπικό είναι επίσης αντιδραστική. Ένα επιπλέον παράδειγμα είναι ότι η αντεργατική πολιτική και στον κλάδο της ενέργειας συνεχίζεται κανονικά παρά τις διακηρύξεις για το σταμάτημα της παραπέρα πώλησης της ΔΕΗ. Το 49% του ομίλου παραμένει σε ιδιωτικά κεφάλαια, οι μονοπωλιακοί όμιλοι συνεχίζουν κανονικά τη δράση τους στην παραγωγή ενέργειας, οι εργολαβίες συνεχίζουν με χειρότερους όρους. Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής που συνεχίζει είναι ο μνημονιακός μηχανισμός συγκράτησης που καθηλώνει τους μισθούς στο τακτικό προσωπικό, η κατάργηση των κλαδικών Σ.Σ.Ε για τους εργαζόμενους στα οκτάμηνα, το δουλεμπόριο στις εργολαβίες, οι ελλείψεις προσωπικού  και η εντατικοποίηση της εργασίας, η αύξηση των ατυχημάτων, υψηλή τιμή ρεύματος για τα εργατικά –λαϊκά νοικοκυριά.

     Συναδέλφισσες και συνάδελφοι.

     Η φετινή 1^η Μάη συμπίπτει με τα 16 χρόνια από τη δημιουργία του ΠΑΜΕ. Το ΠΑΜΕ το γέννησε η ανάγκη της ανασύνταξης του συνδικαλιστικού κινήματος. Για ένα κίνημα ικανό να απαντήσει στην ολομέτωπη και γενικευμένη επίθεση. Αλλά και ικανό να παλεύει με γραμμή πάλης και συμμαχιών, κίνημα που δε θα περιορίζεται μόνο στην αντιμετώπιση των συνεπειών, αλλά θα παλεύει στην προοπτική για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης, ζήτημα που προϋποθέτει γραμμή ρήξης και ανατροπής με τα μονοπώλια, τα κόμματα και τους μηχανισμούς που τα υπηρετούν, πάλη για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. 16 χρόνια μετά δεσμευόμαστε πως θα συνεχίσουμε αταλάντευτα, ταξικά. Δεν επιτρέπεται να κάνουμε βήμα πίσω. Αυτό επιβάλλει το συμφέρον και οι ανάγκες των εργαζομένων, οι ανάγκες του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Γιατί χωρίς εμάς τους εργαζόμενους γρανάζι δε γυρνά. Εμείς είμαστε οι παραγωγοί του πλούτου, εμείς πρέπει να τον καρπωνόμαστε.

Το ΠΑΜΕ ξανά όπως κάνει εδώ και 16 χρόνια από τη γέννησή του, παίρνει την πρωτοβουλία παραμερίζοντας τον εργοδοτικό κυβερνητικό συνδικαλισμό, - παλιό και νέο, - για να βγει δυναμικά μπροστά η εργατική τάξη με τις διεκδικήσεις της, τη φωνή της. Κάθε τίμιος συνδικαλιστής, κάθε εργάτης καλείται να στηρίξει αυτή την προσπάθεια.

     Καμία αναμονή, καμία ανοχή στα παζάρια των μονοπωλίων και των κυβερνήσεών τους που βρίσκονται σε εξέλιξη με ΕΕ – ΔΝΤ – ΕΚΤ. Οι διαπραγματεύσεις και οι συμφωνίες γίνονται για τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, των βιομήχανων, εφοπλιστών, τραπεζιτών, μεγαλέμπορων. Τσακώνονται όπως οι λύκοι για τη λεία. Απέναντι στους εργάτες όλων των χωρών έχουν πλήρη συμφωνία: ένταση στην εκμετάλλευση, μειώσεις στους μισθούς, κατάργηση δικαιωμάτων στην υγεία, την παιδεία, απαγορεύσεις στη συνδικαλιστική οργάνωση και πάλη, μέτρα καταστολής στο λαϊκό κίνημα. Η καταστροφή, η καταλήστευση και η άγρια εκμετάλλευση των εργατών είναι οι πυλώνες της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Αυτή την αλήθεια επιδιώκουν να κρύψουν με τις «πατριωτικές» κορώνες και τις εθνικιστικές φιέστες. Όποτε οι εργάτες και ο φτωχός λαός ακούν τα αφεντικά και τους ανθρώπους τους να μιλούν για πατριωτισμό πρέπει να κουμπώνονται. Αυτοί που βρίσκονται στις λίστες των τραπεζών μιλούν για πατριωτισμό σε αυτούς που βρίσκονται στις λίστες της ανεργίας! Πατριωτισμός είναι το δίκιο του λαού και όχι τα συμφέροντα των μονοπωλίων!

     Δεν είναι τυχαίο ότι πριν λίγο καιρό είχαμε τις φωνές ορισμένων εκπροσώπων αστικών κομμάτων, δημοσιογράφων κ.ά. ότι μία "πιο σοβαρή ΧΑ" θα μπορούσε να παίξει ρόλο στην αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού. Αυτές οι θεωρίες οδήγησαν να παίρνονται μέτρα καταστολής σε βάρος των αγώνων σε όλους τους κλάδους, στον τουρισμό, στους ναυτεργάτες, στη "Χαλυβουργία", στα αγροτικά μπλόκα και αλλού, ενώ η ΧΑ εξαπέλυε εγκληματικές επιθέσεις σε βάρος μεταναστών και Ελλήνων εργατών, μένοντας στο απυρόβλητο από τα κρατικά όργανα.Σήμερα διάφοροι άλλοι, ανάμεσά τους και κορυφαίοι κυβερνητικοί παράγοντες σιγοντάρουν την ίδια προσπάθεια που παρουσιάζει τη Χρυσή Αυγή ως ένα απλό κοινοβουλευτικό κόμμα. Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους, το λαό και τη νεολαία σε μαζική καταδίκη και απομόνωση της ναζιστικής εγκληματικής Χρυσής Αυγής. Καλεί σε επαγρύπνηση και ετοιμότητα. Δεν ξεχνάμε το εγκληματικό πρόσωπο της Χρυσής Αυγής: Τη δολοφονία του Π. Φύσσα στο Κερατσίνι, τη δολοφονική επίθεση σε συνδικαλιστές του Συνδικάτου Μετάλλου, μέλη και στελέχη του ΚΚΕ στο Πέραμα από τα τάγματα εφόδου χρυσαυγιτών, που αποτελούσαν συνέχεια δεκάδων επιθέσεων κατά μεταναστών, μικροεπαγγελματιών, εργαζομένων, αντιφασιστών. Δεν ξεχνάμε ότι η Χρυσή Αυγή είναι δύναμη του συστήματος, της μεγαλοεργοδοσίας εναντίον του λαού και του λαϊκού κινήματος, μακρύ χέρι τους, μαντρόσκυλό τους, που το αμολάνε και το μαζεύουν ανάλογα με τα σχέδιά τους. Η ΧΑ οργάνωνε και εκτελούσε εγκληματικές ενέργειες σε βάρος του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Αποκαλύφτηκαν οι διασυνδέσεις της με τμήματα του κρατικού μηχανισμού και ειδικά των δυνάμεων καταστολής, η διαπλοκή της με μαφιόζικα και άλλα εγκληματικά κυκλώματα. Δεν ξεχνάμε ότι έφτιαχνε δουλεμπορικά γραφεία και την ίδια στιγμή ζητούσε στη Βουλή φοροαπαλλαγές και προνόμια για τους εφοπλιστές και τους βιομήχανους. Δεν ξεχνάμε ότι είναι ναζιστική, φασιστική οργάνωση, φορέας του εθνικοσοσιαλισμού, του ρατσισμού, της "ανωτερότητας της φυλής", του άκρατου εθνικισμού, του αντισημιτισμού και καλλιεργεί το μίσος ανάμεσα στους λαούς. Φορέας του χυδαίου αντικομμουνισμού και του μίσους απέναντι στο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Ότι είναι νοσταλγοί του Χίτλερ, των φασιστικών καθεστώτων που ματοκύλισαν τους λαούς και την ανθρωπότητα, πολιτικοί απόγονοι των ταγμάτων ασφαλείας, των συνεργατών των δυνάμεων κατοχής, της φασιστικής χούντας. Το ναζισμό δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το σύστημα που τον γεννά! Η μαζική πάλη του λαού και της νεολαίας σε κατεύθυνση ρήξης με το σύστημα μπορεί να απομονώσει και να ξεριζώσει τη ΧΑ και οριστικά και αμετάκλητα

     Συναδέλφισσες - συνάδελφοι.

     Ο κόσμος της δουλειάς δεν έχει τίποτα να περιμένει από κυβερνήσεις της Ε.Ε., του ΝΑΤΟ, του ΟΟΣΑ, του ΔΝΤ, όπως η σημερινή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ. Αυτό που άλλαξε τους τελευταίους μήνες είναι χέρι στη σκυτάλη της ίδιας πολιτικής στο «κοινό σπίτι» της Ε.Ε., του ΔΝΤ και του κεφαλαίου. Οι 400 εφαρμοστικοί νόμοι που τσάκισαν μισθούς, συντάξεις, εργασιακές σχέσεις προς όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών είναι εδώ. Οι δόσεις που βγαίνουν από το αίμα του λαού πληρώνονται στην ώρα τους και στο «διηνεκές». Για το λαό υπάρχει ο «λιτός βίος» και τα παχιά λόγια των εξαγγελιών. Την ίδια στιγμή και αυτή η κυβέρνηση χαρίζει εκατομμύρια στο μεγάλο κεφάλαιο με φοροαπαλλαγές και εισφοροαπαλλαγές, νέα προνόμια. Για τα συμφέροντά τους παίρνει ενεργά μέρος στο επικίνδυνο παιχνίδι των ανταγωνισμών στη γειτονιά μας. Στηρίζει τις επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών που ματοκυλούν όλη την περιοχή από τη Λιβύη ως το Ιράκ και από τη Συρία ως την Ουκρανία. Εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες θύματα των ιμπεριαλιστών βρίσκονται όμηροι στα νύχια τους, αξιοποιούν ανθρώπινες ψυχές ως διαπραγματευτικό χαρτί στη μεταξύ τους φαγωμάρα για τα πετρέλαια, τους δρόμους των αγωγών και των αγορών, τον έλεγχο της περιοχής. Η Μεσόγειος γεμίζει πτώματα, όσοι γλιτώσουν ζουν κυνηγημένοι από την καταστολή, την άγρια εκμετάλλευση των αφεντικών, το μαχαίρι του φασίστα.

     Καλούμε τα συνδικάτα, τις μαζικές οργανώσεις να απαιτήσουν: καμία συμμετοχή, καμία εμπλοκή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που γίνονται και σε αυτές που ετοιμάζονται. Κανένας εργαζόμενος να μην παρασυρθεί από τα προσχήματα των ιμπεριαλιστών. Απειθαρχία στο Δουβλίνο και τη Σένγκεν που μετατρέπουν τη χώρα μας σε «αποθήκη ψυχών», εγκλωβίζοντας ανθρώπους. Άσυλο στους πρόσφυγες και ταξιδιωτικά έγγραφα για να ταξιδέψουν όπου επιθυμούν, ανθρώπινοι ανοιχτοί χώροι φιλοξενίας, να κλείσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, νομιμοποίηση των μεταναστών που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας και έχουν αποκτήσει βιοτικούς δεσμούς.

     Συναδέλφισσες - συνάδελφοι.

     Το μέλλον ανήκει στον κόσμο της δουλειάς. Το αίμα που πότισε τη μεγάλη υπόθεση της απελευθέρωσης των εργατών και των καταπιεσμένων από τα δεσμά της εκμετάλλευσης δεν πήγε χαμένο! Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ δεν ξεχωρίζουν τους εκμεταλλευτές και το πολιτικό προσωπικό τους. Δεν μεταλλάσσονται αναλόγως με το ποιος ανεβοκατεβαίνει στην κυβέρνηση, δεν ετεροκαθορίζονται, δεν αυξομειώνουν τη δράση τους όπως βρώμικα και ύπουλα λένε διάφορα αριστερά παπαγαλάκια από εδώ και από εκεί, προσπαθώντας να προστατέψουν την «αριστερή κυβέρνηση» των μονοπωλίων. Η εργοδοσία είναι ίδια και πριν και τώρα. Οι αξιώσεις της και οι απαιτήσεις της ικανοποιούνταν και με τις προηγούμενες κυβερνήσεις και με τη σημερινή. Και πριν την κρίση και τώρα. Η μόνη απάντηση που μπορεί να αποτρέψει σχεδιασμούς, να αποκρούσει την επίθεση και να σημάνει εργατική - λαϊκή αντεπίθεση είναι η ισχυροποίηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, η ισχυροποίηση και η διεύρυνση του ΠΑΜΕ. Να δυναμώσει η καρδιά του ταξικού κινήματος που είναι τα συνδικάτα.

     Με την εργατική τάξη στην πρωτοπορία, με τη μεγάλη κοινωνική λαϊκή συμμαχία μας, προχωράμε μπροστά. Δυναμώνουμε την κοινή πάλη εργατών, υπαλλήλων, ανέργων, αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ, φτωχών αγροτών, φοιτητών, σπουδαστών, μαθητών, γυναικών των λαϊκών οικογενειών. Συντονίζουμε τα βήματα του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου με την Πανελλαδική Συσπείρωση ΕΒΕ (ΠΑΣΕΒΕ), την Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση (ΠΑΣΥ), το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ), την Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ).

Ζήτω η εργατική πρωτομαγιά!

Όλοι στην οργάνωση! Όλοι στον αγώνα!