Πρώτος γύρος Δημοτικών και Περιφερειακών εκλογών στη Δυτ. Μακεδονία: «Άντε… και καλή τύχη μάγκες»!i

Το έχουμε εμπεδώσει άπαντες: «Αν οι εκλογές άλλαζαν το “πολιτικό σύστημα” θα ήταν παράνομες». Αυτή η θέση, σε διάφορες παραλλαγές και άλλες παραπλήσιες, είναι μια κοινή αναμφισβήτητη διαπίστωση και κάθε αντίθετη άποψη απλά δεν αποδέχεται αυτό που επιβεβαιώνεται στην πράξη. Παρά ταύτα στον αντίποδα, πολλοί είναι εκείνοι που θέλουν να πιστεύουν ή να διακηρύσσουν πως με την ψήφο στις εκλογές θα αλλάξουν το “πολιτικό σύστημα”. Όπως έχει περιγραφεί σε άλλο κείμενοⁱⁱ, «η επί μακρόν μεθοδική προπαγάνδιση, από την κυρίαρχη αστική τάξη, την σοσιαλδημοκρατία και την μεταμοντέρνα «ακηδεμόνευτη» σύριζα «κυβερνητική αριστερά» των κινημάτων, της αυτονομίας και της οικολογίας, των ψευδαισθήσεων για έναν «καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο», ενίσχυσαν τις αυταπάτες για τη δυνατότητα πως «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός» μέσα στα παραλυτικά θεσμικά όρια της ταξικής «αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας». Αυτό επιχείρησε να εκφράσει στον πρώτο γύρο των δημοτικών – περιφερειακών εκλογών ο ΣΥΡΙΖΑ, θέτοντας ως πολιτικό στόχο οι εκλογές να «είναι ένα δημοψήφισμα απελευθέρωσης» από τη συγκυβέρνηση των μνημονίων και με το σύνθημα «ψηφίζουμε στις κάλπες της ανατροπής, φεύγουν και αλλάζουμε εποχή».

Η Κυβερνητική Εξουσία και το Αστικό Μπλοκ

«Υπεύθυνη για την πολιτική που ασκείται σε κάθε αντιπροσωπευτική κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι η κυβέρνηση και το κοινοβούλιο που εκλέχτηκαν από το λαό. Με την εντολή του λαού ασκείται η κυβερνητική εξουσία σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο». Το επιχείρημα αυτό το ακούσαμε, σε κάθε πιθανή παραλλαγή, κάθε φορά που η γενοκτονική ταξική πολιτική των συγκυβερνήσεων του αστικού μπλοκ επιβάλλονταν με τη βία των κατασταλτικών μηχανισμών του αστικού κράτους, παρά και ενάντια στις όποιες αγωνιστικές κοινωνικές αντιστάσεις εκδηλώνονταν σε όλο το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από τις εκλογές του Μάη και του Ιούνη του 2012 μέχρι τον πρώτο γύρο των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών. Αυτό το «ακλόνητο» επιχείρημα κατακεραύνωνε κάθε αμφισβήτηση στην κανιβαλική ταξική πολιτική που ασκούσε η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και στη συνέχεια η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ… Τα ίδια ισχύουν και για το μακρύ χέρι της κεντρικής κυβερνητικής εξουσίας, την τοπική διοίκηση στους δήμους και τις περιφέρειες.

Τελικά στο δια ταύτα αποδεικνύεται πως για τις δυνάμεις του κυρίαρχου αστικού μπλοκ οι εκλογές, μεταξύ άλλων, είναι ένα απλό στη διαδικασία αλλά ισχυρό ιδεολογικό και πολιτικό μέσο, συνδεδεμένο με ένα σύνθετο – πολυπλόκαμο προπαγανδιστικό μηχανισμό, για τη χειραγώγηση - ενσωμάτωση των ταξικών κοινωνικών αντιθέσεων και αντιστάσεων. Είναι ένα από τα μέσα που κατασκευάζει και αποσπά την κοινωνική «συμφωνία» και «αναβαπτισμένο» μέσα από την «λαϊκή εντολή» νομιμοποιεί «εκλογικά» την κυβερνητική εξουσία του αστικού μπλοκ, ακόμα και αν η αποχή είναι η συντριπτική πλειοψηφία των εγγεγραμμένων στο εκλογικό σώμα. Έχοντας δεδομένη «την καταδίκη της βίας απ’ όπου και να προέρχεται», την κοινωνική νομιμοποίηση, εφόσον αυτό απαιτηθεί, την παίρνει δια πυρός και σιδήρου με την βία των κατασταλτικών μηχανισμών του αστικού κράτους.

Τι γίνεται λοιπόν με τις εκλογές;

Εν τέλει, ανεξάρτητα από τη θέση που υιοθετεί ο καθένας, είναι εξίσου αναμφισβήτητο πως οι κάλπες των εκλογών είναι η ακριβέστερη δυνατή καταγραφή των ιδεολογικών και πολιτικών επιλογών της εργατικής τάξης και των εργαζομένων. Ειδικότερα στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, πέρα από τον ιδεολογικό και πολιτικό χώρο που εκφράζει -ανοιχτά ή συγκαλυμμένα- ο κάθε συνδυασμός, αποτυπώνεται και η συλλογική σχέση των υποψηφίων με την εργατική τάξη, τους εργαζόμενους και τις τοπικές κοινωνίες. Γι’ αυτό η συμμετοχή στις εκλογές και το αποτέλεσμα δεν είναι ούτε η πανάκεια, ούτε αμελητέο, ούτε μηδενικό. Είναι μια σημαντικότατη, με σχετική ακρίβεια, αποτύπωση των ταξικών ιδεολογικών και πολιτικών συσχετισμών μέσα στην κοινωνία στη δοσμένη χρονική συγκυρία των εκλογών. Σ’ αυτή τη βάση, γίνεται και η προσέγγιση στο αποτέλεσμα των περιφερειακών εκλογών στη Δυτική Μακεδονία, γιατί προσφέρονται περισσότερο για πολιτικές εκτιμήσεις.

Περιφερειακές εκλογές 2014

Εγγεγραμμένοι Εκλογείς: 360.715

Ψηφίσαντες Εκλογείς: 202.221 (56,06%) επί των εγγεγραμμένων

Άκυρα: 6.768 (3,35%) επί των ψηφισάντων

Λευκά: 4.913 (2,43%) επί των ψηφισάντων

Σύνολο Άκυρων-Λευκών: 11.681 (5,78%) επί των ψηφισάντων

Έγκυρα: 190.540 (94,22%) επί των ψηφισάντων

Αποχή: 158.494 (43,94%) επί των εγγεγραμμένων

Περιφερειακές εκλογές 2010

Εγγεγραμμένοι Εκλογείς: 355.876

Ψηφίσαντες Εκλογείς: 209.951 (59,00%) επί των εγγεγραμμένων

Άκυρα: 10.523 (5,01%) επί των ψηφισάντων

Λευκά: 6.597 (3,14%) επί των ψηφισάντων

Σύνολο Άκυρων-Λευκών: 17.365 (8,15%) επί των ψηφισάντων

Έγκυρα: 192.831 (91,85%) επί των ψηφισάντων

Αποχή: 145.925 (41,00%) επί των εγγεγραμμένων

Ο συνδυασμός ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ που στήριξε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μέσα στις δοσμένες συνθήκες πόλωσης και με πενιχρά μέσα, κατάφερε μικρή αλλά σημαντική ενίσχυση -σε ψήφους και σε ποσοστό- των δυνάμεων (3.443 - 1,81%), σε σχέση με τις προηγούμενες περιφερειακές εκλογές (2.755 - 1,43%). Σ’ αυτή τη μάχη, οι αγωνιστές, οι αγωνίστριες και όσοι στήριξαν - ψήφισαν το συνδυασμό, δίκαια μπορούν να είναι ικανοποιημένοι για το αποτέλεσμα.

Σημαντική μείωση σε ψήφους και ποσοστό έχει ο συνδυασμός ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ που στήριξε το ΚΚΕ (13.004 - 6,82% από 15.851 - 8,22%).

Συρρικνώθηκαν δραστικά οι δυνάμεις των συνδυασμών της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ, ΔΑΚΗΣ – ΖΕΜΠΙΛΙΑΔΟΥ (88.684 - 46.84% από 163.323 – 84,7%). Ο πελατειακός μηχανισμός στη Δυτική Μακεδονία απέδειξε, για μια ακόμα φορά, πως είναι ακόμα αποτελεσματικός διατηρώντας σημαντικές δυνάμεις.

Ενισχυμένες βγαίνουν οι συστημικές - αντιμνημονιακές(;) δυνάμεις του συγκαλυμμένου «ανεξάρτητου» και χωρίς «κομματικό χρίσμα» συνδυασμού, ΚΑΡΥΠΙΔΗΣ (55.495 - 29,13%), που ιδεολογικά – πολιτικά εντάσσεται στο αστικό μπλοκ. Το «σχέδιο» των «συγκοινωνούντων χώρων» της συγκυβέρνησης στο δήμο Κοζάνης (ΠΑΣΟΚ) και στην περιφέρεια (ΝΔ), με «Ιφιγένειες» το συνδυασμό της ΝΔ στο δήμο και του ΠΑΣΟΚ στην περιφέρεια, κινδυνεύει να αποτύχει στο δεύτερο γύρο των περιφερειακών εκλογών.

Συνολικά εκτιμώντας, οι δυνάμεις του αστικού μπλοκ στη Δυτική Μακεδονία παραμένουν ηγεμονικές και κυρίαρχες (153.167 - 80,29% (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ - Χρυσή Αυγή) και ΣΥΡΙΖΑ 21.054 - 11,05%).

Η αποχή αυξήθηκε σε ψήφους και ποσοστό από (145.925 - 41,00%) σε (158.494 - 43,94%) επί των εγγεγραμμένων. Παρ’ ότι υπάρχει και η ισχυρή επιβεβαίωση της κοινωνικής απονομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος, ως κοινωνική σύνθεση δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση. Αντικειμενικά -στο δια ταύτα- εντάσσεται στη «σιωπηλή πλειοψηφία», βασική δύναμη στήριξης κάθε αντιδραστικής εξουσίας.

Μειωμένες οι δυνάμεις της ναζιστικής Χρυσής Αυγής στην περιοχή μας (8.988 - 4,72%) σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές του 2012 (11.990 6,315%), όμως διατηρούν σημαντικές δυνάμεις. Σε μια κανιβαλική κοινωνία που χρόνια τώρα έχει πωρωθεί από τον κοινωνικό κανιβαλισμό που συστηματικά καλλιέργησαν και καλλιεργούν τα ντόπερμαν της ενημέρωσης και το υπηρετικό προσωπικό του αστικού μπλοκ εξουσίας, και η ενίσχυσή τους στο δήμο και την περιφέρεια της Αθήνας και της Αττικής δείχνει πως η ιδεολογική και πολιτική πάλη κατά του φασισμού πρέπει να ενταθεί με κάθε μέσο. Οι εκκλήσεις για αντιφασιστικό αγώνα και αντιφασιστικά μέτωπα, υποτιμούν τον κύριο στόχο που είναι οι πολιτικές εξαθλίωσης της κοινωνίας των μνημονιακών πολιτικών που τροφοδοτούν, ενισχύουν τον εκφασισμό. Φαίνεται να έχει ξεχαστεί πως ιστορικά ο φασισμός δυναμώνει και αναπτύσσεται μόνον εφόσον το ταξικό εργατικό κίνημα έχει ηττηθεί και η κοινωνική εξαθλίωση γενικεύεται.

Ο ΣΥΡΙΖΑ με το στόχο «ψηφίζουμε στις κάλπες της ανατροπής, φεύγουν και αλλάζουμε εποχή», με την συνειδητή επιθετική πόλωση ανάμεσα στη συγκυβέρνηση (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ) και τον ΣΥΡΙΖΑ που επέλεξε, ανεξάρτητα από τις διακηρύξεις, αντικειμενικά λειτούργησε και λειτουργεί σε τρεις κατευθύνσεις.

Στην πρώτη επιδίωξε, και επιδιώκει και στις ευρωεκλογές, τη συσπείρωση και την ενίσχυση των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ. Στη δεύτερη, αντανακλαστικά, δημιούργησε και δημιουργεί και στις ευρωεκλογές, την τάση συσπείρωσης των δυνάμεων της συγκυβέρνησης (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ) και στον πρώτο γύρο των δημοτικών – περιφερειακών εκλογών συπείρωσε - ενίσχυσε τις δυνάμεις του συγκαλυμμένου «ανεξάρτητου» και χωρίς «κομματικό χρίσμα» συνδυασμού του αστικού μπλοκ, που αρχικά είχε επιλέξει να στηρίξει ο ΣΥΡΙΖΑ. Και στην τρίτη, με επιθετική ηγεμονική αλαζονεία επιδίωξε, και επιδιώκει και στις ευρωεκλογές, τη λεηλασία και τη συρρίκνωση των δυνάμεων των συνδυασμών που στήριξαν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΚΚΕ. Από το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου των περιφερειακών εκλογών (21.054 11,05% από 6.283 3,26%), παρ’ ότι υπερτριπλασίασε τη δύναμή του σε ψήφους και ποσοστό, είναι καταφανής η αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ στη Δυτική Μακεδονία στον στόχο που έθεσε.

Με δεδομένο το ιδεολογικό και πολιτικό χάσμα των θέσεων ανάμεσα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ, αποκαλύπτεται στο δια ταύτα, πως οι διακηρύξεις για την «ενότητα της αριστεράς», η πανάκεια της «παναριστεράς» (ως «αριστερά» αυτοπροσδιορίζονται και η ΔΗΜΑΡ και το «ΠΑΣΟΚ – ΕΛΙΑ»), έχουν έναν στόχο: να χτυπηθούν και να αποδυναμωθούν οι ταξικές δυνάμεις που τοποθετούνται και δρουν -ενδεικτικά- ενάντια στην ιμπεριαλιστική ΕΕ των μονοπωλιακών ομίλων και στον καπιταλισμό.

Δεν υπάρχουν διλλήματα στην κάλπη των ευρωεκλογών. Ψηφίζουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ για ρήξη και αποδέσμευση από τη φυλακή της ιμπεριαλιστικής ΕΕ των μονοπωλιακών ομίλων, του τοκογλυφικού χρηματιστικού κεφαλαίου και του Ευρώ.

Υποσημειώσεις

i Από το δίσκο του Παύλου Σιδηρόπου «Άντε… και καλή τύχη μάγκες», 1991 ΕΜΙ