Δεν είναι εύκολο να εξοικονομείς χρήματα μειώνοντας φόρους και τέλη γιατί θα πρέπει να συγκρουστείς με συντεχνίες και κατεστημένα συμφέροντα τα οποία έκτοτε βρίσκεις συνεχώς μπροστά σου. Δεν είναι εύκολο να κάνεις από την αρχή κοινωνικές δομές για τους άπορους, για τα παιδιά και τις οικογένειες, ενώ θα μπορούσες να αναλώνεσαι σε "καγκελάκια" και λοιπές ομορφιές. Δεν είναι εύκολο να σέβεσαι μειοψηφίες, δεν είναι εύκολο έστω και στην Ελλάδα του 2017 να υπερασπίζεσαι το δικαίωμα του άλλου να αγαπάει όποια ή όποιον θέλει και να μπορεί να το εκφράζει χωρίς ντροπή.
Δεν είναι εύκολο εσύ ο "άχρωμος και χαμηλών τόνων", όπως σε αποκαλούν, να μπαίνεις επανειλημμένα μπροστά απέναντι στους ναζιστές μιας εγκληματικής οργάνωσης, όπως η Χρυσή Αυγή και σίγουρα δεν είναι εύκολο να βρίσκεις στέγη στην οικογένεια του Αμίρ και σε άλλες 300 οικογένειες προσφύγων δεχόμενος απειλητικά μηνύματα ότι τάχα σε ενδιαφέρουν πιο πολύ οι ζωές των προσφύγων από τους Έλληνες. Ναι, δεν είναι εύκολο να εκφράζεις την πρόοδο σήμερα. Πρέπει να δίνεις διαρκώς μάχες. Μάχες ιδεολογικές, πολιτικές, αξιακές. Την αέναη μάχη της προόδου απέναντι στη συντήρηση. Της ανεκτικότητας απέναντι στον κοινωνικό και φυλετικό ρατσισμό. Της ευγένειας απέναντι στον κυνισμό. Του κοσμοπολιτισμού απέναντι στον απομονωτισμό. Μάχες, όχι χωρίς ήττες και λάθη, αλλά με τον Καμίνη σχεδόν πάντα στη σωστή πλευρά της ιστορίας.
Σε μια εποχή που το έλλειμμα ηγεσίας και η ισοπεδωτική απαξίωση για τη πολιτική γεννά τέρατα και εκτρέφει το τέρας του λαϊκισμού, ο Καμίνης είναι εδώ για θυμίσει ότι υπάρχουν και άλλου τύπου πολιτικοί που μπορούν να εμπνεύσουν, χωρίς να σαγηνεύσουν τα τηλεοπτικά πλήθη, που μπορούν να δώσουν ελπίδα, χωρίς να λαϊκίσουν.
Για όσους τα τελευταία χρόνια είχαμε αποστασιοποιηθεί από τα κοινά, υπάρχει ξανά επιλογή. Και είναι η αυτονόητη. Με τον Καμίνη.
0 Σχόλια
Δεν δημοσιεύονται σχόλια υβριστικού χαρακτήρα , που προσβάλουν σε προσωπικό επίπεδο και τα σχόλια που είναι γραμμένα σε Λατινικά .
Την αποκλειστική ευθύνη για τα σχόλια την έχουν οι σχολιαστές .