Ο λοχίας Δημήτριος Ίτσιος ήταν έφεδρος
υπαξιωματικός του Ελληνικού στρατού
κατά τη διάρκεια της γερμανικής εισβολής
στην Ελλάδα. Επικεφαλής ολιγάριθμων
ανδρών αντιστάθηκε μέχρις εσχάτων και
με το πολυβολείο του προκάλεσε μεγάλες
απώλειες στον εχθρό.
Ο Ίτσιος είχε διαταχθεί να καλύψει με το πολυβολείο του Π8 (στο οποίο βρίσκονταν ακόμη 5 στρατιώτες) στην περιοχή Ομορφοπλαγιά του όρους Μπέλες κοντά στα Άνω Πορρόια Σερρών, την υποχώρηση ελληνικών τμημάτων και όταν οι συνθήκες το επέτρεπαν να αποχωρήσει και ο ίδιος με τους άνδρες του. Παρά τις εντολές που είχε να διασωθεί, ο Ίτσιος θέλησε να αγωνιστεί μέχρις εσχάτων, διατάσσοντας τους άνδρες του να διαφύγουν. Τελικά δυο από αυτούς, συντοπίτες του από το διπλανό χωριό παρέμειναν κοντά του. Παρά το σφοδρό κανονιοβολισμό και το βομβαρδισμό από αέρος που δεχόταν, το πολυβολείο άντεξε, προκαλώντας στους γερμανούς μεγάλη φθορά (περίπου 230 νεκροί).
Όταν τα πυρομαχικά τους εξαντλήθηκαν, οι τρεις έλληνες στρατιώτες παραδόθηκαν. Τότε, ο επικεφαλής γερμανός αξιωματικός ρώτησε να μάθει ποιος ήταν ο επικεφαλής. Ο Ίτσιος του απάντησε και τότε ο γερμανός, σύμφωνα με τη μαρτυρία των δυο αντρών του Ίτσιου, οι οποίοι στη συνέχεια αφέθηκαν ελεύθεροι, τον κατηγόρησε για την απώλεια τόσων πολλών ανδρών του. Ο Ίτσιος δήλωσε ότι απλά έκανε το καθήκον του, αλλά ο γερμανός ανταπάντησε πως τώρα θα έπρεπε και εκείνος να κάνει το δικό του. Διάταξε τους άνδρες του να αποδώσουν τιμές και εν-συνεχεία εκτέλεσε εν ψυχρώ τον έλληνα λοχία με μια σφαίρα στο κεφάλι.
Αρκετό καιρό αργότερα (1946), η σύζυγος του Δημήτριου Ίτσιου, Άννα, κατάφερε να ανασύρει τα οστά του άνδρα της και να τα μεταφέρει για ενταφιασμό στο χωριό τους, τα Άνω Πορρόια.
Μεταθανάτια, στον Δημήτριο Ίτσιο αποδόθηκε ο βαθμός του Επιλοχία, καθώς και το Αργυρό Αριστείο Ανδρείας.
Μετά από χρόνια, στήθηκε στην Ομορφοπλαγιά, κοντά στο Π8, αναμνηστική στήλη και το στρατόπεδο που υπάρχει στο χώρο της θυσίας του, πήρε την ονομασία «Στρατόπεδο Ίτσιου».
Ο Ίτσιος είχε διαταχθεί να καλύψει με το πολυβολείο του Π8 (στο οποίο βρίσκονταν ακόμη 5 στρατιώτες) στην περιοχή Ομορφοπλαγιά του όρους Μπέλες κοντά στα Άνω Πορρόια Σερρών, την υποχώρηση ελληνικών τμημάτων και όταν οι συνθήκες το επέτρεπαν να αποχωρήσει και ο ίδιος με τους άνδρες του. Παρά τις εντολές που είχε να διασωθεί, ο Ίτσιος θέλησε να αγωνιστεί μέχρις εσχάτων, διατάσσοντας τους άνδρες του να διαφύγουν. Τελικά δυο από αυτούς, συντοπίτες του από το διπλανό χωριό παρέμειναν κοντά του. Παρά το σφοδρό κανονιοβολισμό και το βομβαρδισμό από αέρος που δεχόταν, το πολυβολείο άντεξε, προκαλώντας στους γερμανούς μεγάλη φθορά (περίπου 230 νεκροί).
Όταν τα πυρομαχικά τους εξαντλήθηκαν, οι τρεις έλληνες στρατιώτες παραδόθηκαν. Τότε, ο επικεφαλής γερμανός αξιωματικός ρώτησε να μάθει ποιος ήταν ο επικεφαλής. Ο Ίτσιος του απάντησε και τότε ο γερμανός, σύμφωνα με τη μαρτυρία των δυο αντρών του Ίτσιου, οι οποίοι στη συνέχεια αφέθηκαν ελεύθεροι, τον κατηγόρησε για την απώλεια τόσων πολλών ανδρών του. Ο Ίτσιος δήλωσε ότι απλά έκανε το καθήκον του, αλλά ο γερμανός ανταπάντησε πως τώρα θα έπρεπε και εκείνος να κάνει το δικό του. Διάταξε τους άνδρες του να αποδώσουν τιμές και εν-συνεχεία εκτέλεσε εν ψυχρώ τον έλληνα λοχία με μια σφαίρα στο κεφάλι.
Αρκετό καιρό αργότερα (1946), η σύζυγος του Δημήτριου Ίτσιου, Άννα, κατάφερε να ανασύρει τα οστά του άνδρα της και να τα μεταφέρει για ενταφιασμό στο χωριό τους, τα Άνω Πορρόια.
Μεταθανάτια, στον Δημήτριο Ίτσιο αποδόθηκε ο βαθμός του Επιλοχία, καθώς και το Αργυρό Αριστείο Ανδρείας.
Μετά από χρόνια, στήθηκε στην Ομορφοπλαγιά, κοντά στο Π8, αναμνηστική στήλη και το στρατόπεδο που υπάρχει στο χώρο της θυσίας του, πήρε την ονομασία «Στρατόπεδο Ίτσιου».
1 Σχόλια
Xάρι σε τέτοιους ήρωες, υπάρχει η ΕΛΛΑΔΑ. Τιμή και δόξα στον ήρωα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν δημοσιεύονται σχόλια υβριστικού χαρακτήρα , που προσβάλουν σε προσωπικό επίπεδο και τα σχόλια που είναι γραμμένα σε Λατινικά .
Την αποκλειστική ευθύνη για τα σχόλια την έχουν οι σχολιαστές .