Από τη στιγμή που δημοσιοποιήθηκε η πρόθεση της κυβέρνησης να επιβάλει ειδικό φόρο κατανάλωσης στο κρασί υπολογίζοντας να εξασφαλίσει 100 εκατομμύρια ευρώ και να κλείσει το δημοσιονομικό κενό, οινοποιοί από όλη την Ελλάδα δεν σταμάτησαν να καλούν στα κινητά των κυβερνητικών βουλευτών. Κάπως έτσι επιβλήθηκε η διακοπή της επικοινωνίας που αποκαρδίωσε όλο τον κλάδο. «Να πίνουν κρασί ξέρουν, να σηκώνουν το τηλέφωνο δεν ξέρουν», έγραφε οργισμένος μικρός παραγωγός χθες σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης.
Το ελληνικό κρασί είναι το μόνο προϊόν που κατάφερε όχι μόνο να επιβιώσει εν μέσω κρίσης, αλλά και να βελτιώσει τη θέση του σημαντικά και στην ελληνική και στην παγκόσμια αγορά. Περισσότεροι από 150.000 αμπελουργοί, 650 οινοποιεία, 4.500 ετικέτες. Οι επιχειρήσεις του κλάδου παρουσίασαν αύξηση το 2014 σε σχέση με το 2013 της τάξης του 21%. Οι οινοπαραγωγοί πραγματοποιούν εξαγωγές που πέρυσι έφτασαν τα 63 εκατομμύρια ευρώ σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και στις ΗΠΑ και την Κίνα. Και ενώ οι δαπάνες των ελληνικών νοικοκυριών περικόπτονται, η δαπάνη για κρασί τον τελευταίο καιρό αυξήθηκε. Λίγο, αλλά αυξήθηκε. «Κέρδισαν, ας πληρώσουν», έρχεται το εύκολο συμπέρασμα.
«Δεν είναι πως δεν θέλουμε να πληρώσουμε, αλλά δεν ξέρουν τι κάνουν, μόνο θα μας ανακατώσουν χωρίς να κερδίσουν τίποτα», μονολογεί οινοποιός από την Πελοπόννησο. Για να επιβληθεί ειδικός φόρος κατανάλωσης, πρέπει να υπάρχουν φορολογικές αποθήκες, μηχανισμό που διαθέτουν σήμερα μόνο 30 οινοποιεία, όσα δηλαδή έχουν εξαγωγική δραστηριότητα από τα εκατοντάδες που λειτουργούν στη χώρα. «Για να αποκτήσουν φορολογική αποθήκη τα οινοποιεία, υπάρχει διαχειριστικό κόστος, το οποίο, για να είναι σε θέση να καταβάλουν, χρειάζονται εγγυητικές επιστολές από τις τράπεζες. Πώς θα γίνουν όλα αυτά στη συγκεκριμένη οικονομική συγκυρία; Ή μήπως θα πληρώσουν πάλι μόνο οι νόμιμοι;», λέει ο δικηγόρος και διευθυντής του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου (ΣΕΟ) Θεόδωρος Γεωργόπουλος.
«Γιατί δεν πιάνουν το χύμα κρασί (σ.σ.: το 60% του ελληνικού κρασιού που διακινείται πωλείται χύμα) που συνήθως πωλείται χωρίς τιμολόγια; Γιατί δεν πιάνουν το παράνομο τσίπουρο; Βάζοντας έναν γενικό φόρο, χωρίς καμία προετοιμασία, το κρασί που είναι νόμιμο και άρα έτσι και αλλιώς φορολογείται θα ακριβύνει και άλλο και θα μεγαλώσει η φοροδιαφυγή», λέει ο Γιάννης Τσέλεπος. «Με τον φόρο στο κρασί χάνουμε τις εξαγωγές. Είναι χαζοί δηλαδή οι Γάλλοι, οι Ιταλοί, οι Γερμανοί που δεν βάζουν φόρο; Καμία χώρα που παράγει κρασί δεν βάζει φόρο στο κρασί», ξεσπάει.
Ερευνα του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) ανεβάζει το δημοσιονομικό όφελος από την πάταξη της φοροδιαφυγής στο τσίπουρο στα 200-300 εκατομμύρια ευρώ. Ομως για να φορολογήσεις κάτι, πρέπει πρώτα να το βρεις, και σε τέτοιου είδους αποστολές το κράτος έχει αποδείξει ότι δεν είναι και ιδιαίτερα ικανό. Γι’ αυτό κάθε φορά καταφεύγει στις εύκολες λύσεις, που όμως δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα αποδώσουν τα αναμενόμενα. «Εχουν υπολογίσει ότι με την επιβολή του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο κρασί θα εξασφαλίσουν 100 εκατομμύρια ευρώ. Ακόμα και αν επιβάλουν τελικά τον φόρο, δεν θα πιάσουν τον στόχο. Το κρασί που πωλείται εμφιαλωμένο δεν είναι τόσο πολύ σε ποσότητα για να αποδώσει τα αναμενόμενα έσοδα», λέει ο κ. Γεωργόπουλος.
Το ίδιο το ελληνικό κράτος βάζει τρικλοποδιά ενισχύοντας τον αθέμιτο ανταγωνισμό στον μόνο κλάδο που τα κατάφερε να ξεφύγει από το σπιράλ της κρίσης. «Εμείς εισάγουμε τις πρώτες ύλες από το εξωτερικό, φιάλες και φελλούς, οπότε έχουμε έτσι και αλλιώς αυξημένο κοστολόγιο. Η επιβολή του φόρου θα μας κάνει ακόμα λιγότερο ανταγωνιστικούς απέναντι σε άλλους που δεν φορολογούνται», λέει ο Αγγελος Ιατρίδης, συνιδιοκτήτης του κτήματος Αλφα.
kathimerini.gr
0 Σχόλια
Δεν δημοσιεύονται σχόλια υβριστικού χαρακτήρα , που προσβάλουν σε προσωπικό επίπεδο και τα σχόλια που είναι γραμμένα σε Λατινικά .
Την αποκλειστική ευθύνη για τα σχόλια την έχουν οι σχολιαστές .