Επιχείρηση "ψάρεμα". Της Δόμνας Γκίνη Project Manager.

Ο πανικός, τα αδιέξοδα και η αδαημοσύνη ορισμένων δημιούργησαν ακόμη πιο μεγάλα προβλήματα απο τα ήδη υπάρχοντα και αυτό φαίνεται απο την

προσπάθεια που καταβάλλει το κράτος να μην ταράξει ακόμη περισσότερο τα νερά μη τυχόν τρομάξει το "ψάρι" και δεν τσιμπήσει το δόλωμα. Αν και πολύ δελεαστικά όλα όσα ανοίχτηκαν στην αγορά (ξένη και μη) το ενδιαφέρον παρέμεινε χαμηλό. Πρόσφεραν οικονομικές ενισχύσεις για νέες επιχειρήσεις, έταξαν Ανάπτυξη, ξεπούλησαν μετοχές, ρίσκαραν επενδύσεις μα το "καλάμι" παρέμεινε αδειανό, με ρήτρα το ότι με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο πρέπει να ξεχάσουνε το επάγγελμα του ψαρά και να υποδυθούν το ΨΑΡΑΚΙ. Εκεί κατάντησε ένα ολόκληρο έθνος με τα βάναυσα μέτρα που επέβαλε η Τρόικα να κινδυνεύουμε κυριολεκτικά με χρεοκοπία, ακόμη κι αν γλιτώσουμε το καλάμι θα μας φάει ένα μεγαλύτερο ψάρι...

Η έξοδος της Ελλάδας από την οικονομική κρίση είναι ένας σύγχρονος λαβύρινθος που χρειάζεται όχι απλά μια πανδαιμόνια Αριάδνη αλλά και αντίστοιχα ένα χρυσό νήμα και φυσικά το κυριότερα έναν ικανότατο Θησέα, γιατί αν δεν δρομολογηθούν σωστά απο την κυβέρνηση τα δικός της Ρroject Ρlans θα είναι αδύνατον να "σπάσει" τον φαύλο κύκλο της ύφεσης. Η στρατηγική του κερδίσαμε ένα (1) χάσαμε δύο (2) δέν ωφελεί καθώς οι πιέσεις της Τρόικα για την εφαρμογή των μέτρων φέρνει φουρτούνες στους "βαρκάρηδες" μας.

Το σιωπηλό κλίμα που επικρατεί βγάζει και επιβεβαιώνει φόβους - προβλέψεις που υπήρχαν έως τώρα. Με μια ρηχή οικονομία πάλι ο λαός καλείτε να βγάλει "ψαριά" καθώς η αδυναμία της ηγεσίας να βάλει "άγκυρα" στις απειλές της Τρόικα είναι φανερή...γιατί κοιτάζουν μόνο την θάλασσα και αγνοούν ψαρά...μα ψάρια δε θα βρούνε...Πάντα ένα αβέβαιο πολιτικό ρίσκο φέρνει αποτελέσματα όπως: Το τηγάνι στη φωτιά και το ψάρι στη θάλασσα. Ας μην πορευόμαστε με τέτοιου είδους πολιτικές, χρειαζόμαστε ξεκάθαρες και δυναμικές στρατηγικές για να πετύχουμε τον στόχο μας.