ΝΑΙ Σ’ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Η καθημερινή ενασχόληση με τους μικρούς και ασήμαντους, εμπεριέχει τον κίνδυνο να λησμονήσουμε τους μεγάλους ηγέτες που συνέλαβαν την ιδέα και  δημιούργησαν την

Ευρωπαϊκή Ένωση. Το Σάββατο 18-2-12 όμως ξαναθυμηθήκαμε γιατί γιορτάσαμε το 1979 την πλήρη ένταξή μας στην Ε.Ε.

Αυτή είναι η Ευρώπη που οραματίσθηκαν και οικοδόμησαν οι μεγάλοι Ευρωπαίοι ηγέτες, μαζί με τον δικό μας Κων/νο Καραμανλή.

Την Ευρώπη της αλληλοϋποστήριξης των λαών, των κοινωνικών και λαϊκών δικαιωμάτων, την άξια κόρη της μητέρας του Ελληνικού πολιτισμού, εμποτισμένη με τις πανάρχαιες αξίες της.

Την Ευρώπη που προστατεύει και ασφαλίζει την ύπαρξη, την ελευθερία, τη δημοκρατία και τα σύνορα των λαών της.

 Την Ευρώπη της πολιτιστικής κληρονομιάς, του σεβασμού στις πολυπολιτισμικές κοινωνίες, μια ανοιχτή αγκαλιά στους πονεμένους & κυνηγημένους του κόσμου. Μια αγκαλιά αλληλεγγύης προς όλους και πρώτα στους ίδιους τους λαούς της, που άδικα πληρώνουν λάθη, παραλήψεις και κυρίως σκοπιμότητες.

 Σ’ αυτή την Ευρώπη επιθυμούμε τη συμμετοχή και την πλήρη ένταξή μας. Στην Ευρώπη που ενώνει, αγκαλιάζει, αντιστέκεται και παλεύει για  ελευθερία, κόντρα στην κατοχική οικονομική δικτατορία. Στην Ευρώπη της αξιοπρέπειας και της φιλίας των λαών και όχι της έχθρας και της καχυποψίας.

Η Ελλάδα και ο λαός της σήμερα χρησιμοποιούνται σαν πειραματόζωο στο εργαστήρι της βιομηχανίας του χρήματος, που παράγει θύματα και μετά τα <<σώζει>> κατατρώγοντάς τα με τη σύγχρονη μορφή της βαρβαρότητας. Δεν σταματά, ξαναπειραματίζεται εφευρίσκοντας κι άλλα θύματα στον ατέλειωτο κατάλογο των αδυνάτων, όπου ο κάθε λαός αποτελεί και έναν αύξοντα αριθμό. Σήμερα η Ελλάδα αύριο εσείς …….

Η Ευρώπη των Μερκοζί, ο κατευθυνόμενος πόλος της παγκοσμιοποιημένης διακυβέρνησης, ο υπηρέτης των μεγάλων συμφερόντων και των Τραπεζών, η Ευρώπη των δυο και τριών ταχυτήτων, μας απωθεί, μας απομακρύνει και μας αποξενώνει.

Στην μέγγενη που στρίμωξαν τους ΄Ελληνες η αλληλεγγύη από τους πολίτες του κόσμου, ΗΠΑ Γαλλίας, Γερμανίας, Ιταλίας, Βελγίου κ.α. μας ανακουφίζει, μας δυναμώνει, μας δίνει ελπίδα. Είναι σημαντικό να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνος σου. Για τις εκδηλώσεις συμπαράστασης και αγάπης στην πληγωμένη και ταπεινωμένη πατρίδα μας, σας ευγνωμονούμε, σας ευχαριστούμε και δεν λησμονούμε ……..

ΥΓ:  Οι εργαζόμενοι και όλοι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες δεν πρέπει να επαναπαύονται, αλλά να θυμούνται το ‘’συν Αθηνά και χείρα κίνει’’ . Με τις οργανώσεις, με τα συνδικάτα, με τα κινήματα, να εναντιωθούμε και να αντισταθούμε σ’ αυτή την άδικη πολιτική, για να έχει η διάρκειά της άκρη και τέλος.

 Γράφει ο Μιχάλης Ραμπίδης