Μήπως παραιτηθήκαμε από την ιδέα της Τουριστικής Ανάπτυξης ;

Τον τελευταίο καιρό παρατηρώ με προσοχή αλλά και ικανοποίηση ότι οι τοπικοί μας Άρχοντες έχουν δραστηριοποιηθεί και μετά από συσκέψεις έχουν κάνει προσωπικές παραστάσεις-συναντήσεις με Υπουργεία αλλά και με το γραφείο του Πρωθυπουργού και τους Αρχηγούς των υπολοίπων κομμάτων, με σκοπό την ενημέρωση τους για τα καυτά ομολογουμένως προβλήματα της περιοχής μας.

Αυτό είναι αξιέπαινο και ικανοποιητικό, αρκεί φυσικά να έχει και αποτελέσματα αλλά και μετέπειτα παρακολούθηση των πεπραγμένων ή μη!

Με μεγάλη μου λύπη όμως διαπιστώνω ότι ο τουριστικός κλάδος απουσιάζει από όλον αυτόν τον σχεδιασμό.
Ουδέποτε κατά την διάρκεια των επαφών που πραγματοποιήθηκαν για να καταρτισθούν οι προτάσεις για τις ανωτέρω παραστάσεις, εκλήθησαν οι τουριστικοί φορείς (μαζί με τους υπολοίπους) να συνεργαστούν και να καταθέσουν τις απόψεις τους ώστε να συμπεριληφθούν και αυτές στα υπομνήματα που κατατέθηκαν, αλλά και αυτό είναι το πιο ανησυχητικό, δεν έχω δει πουθενά σε όλες αυτές τις παραστάσεις, τις συναντήσεις και τα υπομνήματα να αναφέρεται έστω και κάτι για την τουριστική ανάπτυξη και προοπτική στην περιοχή μας.
Δεν έχω δει να συμπεριλαμβάνεται τίποτα το άξιο λόγου στα προγράμματα και τον σχεδιασμό της νέας περιόδου για τον τουριστικό τομέα, εκτός από κάποια αιτήματα που εξυπηρετούν και μάλιστα πολύ και τον τουρισμό, όπως κάθετοι άξονες, τρένο, πετρέλαιο θέρμανσης κλπ..
Και αυτό φυσικά τουλάχιστον απορία μπορεί να μου προξενήσει, διότι δεν θέλω και δεν μπορώ να πιστέψω ότι είναι αδιαφορία.

Αν πάλι δεν έχει εμπεδωθεί η πεποίθηση, στους ιθύνοντες του τόπου μας, ότι ο τουρισμός είναι υψίστης σημασίας κλάδος (μαζί με τον ενεργειακό και γεωργοκτηνοτροφικό κλάδο) και ίσως η μοναδική αναπτυξιακή μας διέξοδος, τότε αυτό είναι ακόμα πιο ανησυχητικό.

Αρκεί: να δει κανείς πόσες σημαντικές ιδιωτικές επενδύσεις έγιναν, τα τελευταία χρόνια, στον τουριστικό τομέα στην περιοχή μας και πόσοι άνθρωποι απασχολούνται έμμεσα και άμεσα σε αυτόν, καθώς και πόση ζωή έχουν δώσει αυτές οι επενδύσεις σε εγκαταλελειμμένες για χρόνια περιοχές της περιφέρειας μας, για να καταλάβει πόση περισσότερη σημασία και προσοχή αλλά και σοβαρό σχεδιασμό χρειάζεται.
Να παρακολουθήσει την ανάπτυξη όμορων περιοχών (Καστοριά, λουτρά Πόζαρ, Καϊμακτσαλάν – Άγιος Αθανάσιος κλπ.) για να νοιώσει την δική μας υστέρηση.

Θα έλεγα λοιπόν ότι είναι απαίτηση και όχι απλώς υποχρέωση να τοποθετήσουμε επιτέλους τον φθίνοντα συνεχώς τα τελευταία χρόνια τουρισμό εκεί που του αξίζει και να βάλλουμε ψηλά στην ατζέντα την σοβαρή του ανάπτυξη.
Προτάσεις έχουν, κατά καιρούς κατατεθεί αρμοδίως και μάλιστα μετά από διαβουλεύσεις με πολλούς φορείς, αρκεί να ανασυρθούν από τα συρτάρια στα οποία προφανώς έχουν ξεχαστεί.



Με εκτίμηση,


Ρώμπαπας Αθανάσιος
Πρόεδρος Δ.Σ. Ε.Ξ.Φ.
Ταμίας Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων.