Χαϊκάλης: "Αν έχουν τσίπα οι πολιτικοί ας ζήσουν αυτοί με 592 ευρώ"

Ο δημοφιλής ηθοποιός Παύλος Χαϊκάλης απευθύνει δριμύ κατηγορώ στους πολιτικούς που έφτασαν τη χώρα σε αδιέξοδος με τον χειμαρρώδη και καυστικό λόγο του.... Σε ένα κείμενο ποταμό ο γνωστός ηθοποιός Παύλος Χαϊκάλης με αφορμή ένα άρθρο της Μαρίας Σπυράκη που διάβασε πρόσφατα υπό τον τίτλο "Ο νέος πατριωτισμός" ξεσπά και παραθέτει τις σκέψεις του για το αδιέξοδο που έχει βρεθεί η χώρα στο site www.aixmi.gr.
Ο αγαπητός ηθοποιός θέτει κάποια βασικά ερωτήματα "πριν αναζητήσουμε αυτόν τον πατριωτισμό των Ελλήνων", όπως λέει.
"Υπάρχει κράτος; Υπάρχει κυβέρνηση; Υπάρχει Έλληνας πρωθυπουργός; Υπάρχει πολιτικός σχεδιασμός; Υπάρχουν πολιτικοί εκλεγμένοι από το λαό να διοικούν;... Υπάρχει πνευματική ηγεσία; Υπάρχει ανεξαρτησία των βουλευτών; Υπάρχει τήρηση του όρκου των πολιτικών; Υπάρχει εθνική ανεξαρτησία; Υπάρχει ενημέρωση;¨", είναι μερικά από τα ερωτήματά του για να καταλήξει "Υπάρχει πολιτικός να ζει με 592 ευρώ για να καταλάβει ποιών τις τύχες διαχειρίζεται; Υπάρχει τσίπα ρεε;"
Και συνεχίζει πηγαίνοντας από την αντίπερα όχθη ανταπαντώντας: "Μήπως υπάρχει ένα κράμα απατεώνων, αμόρφωτων, τεμπέληδων, λαϊκιστών, μιζαδόρων που διέπουν μια σάπια κοινωνία που θέλει να λέγεται κράτος; Μία κυβέρνηση που παλινωδεί χωρίς στόχους και όραμα, παρακαλώντας ή εκβιάζοντας τους βουλευτές της να τη στηρίξουν; Ένας πρωθυπουργός που του αρέσει να εξυπηρετεί ξένα συμφέροντα και να αρέσκεται σε βραβεία και φιλοφρονήσεις, χωρίς τυπικά και ουσιαστικά να μπορεί ν’ αρθρώσει μεστό λόγο; Μία πολιτική ασυνεννοησία χωρίς διέξοδα, όπου μάλλον περισσότερος θόρυβος γίνεται παρά έργο; Πολιτικό έργο από ανθρώπους ΦΙΛΟΥΣ του πρωθυπουργού μη εκλεγμένων και ανήμπορων να σηκώσουν κυβερνητικό έργο (Παπακωνσταντίνου, Ραγκούση,κ.α);"......"Στόχος να τους τα πάρετε όλα, ακόμη και τα σώβρακα, για να μην μπορούν να επενδύσουν και να τους πείτε άχρηστους; Με τέτοιους φόρους πού ν’ αντέξουν και να γίνουν ανταγωνιστικοί;"... "Σταρχιδισμός και ζωή σε σας, Κωστής Παλαμάς;"
Η οργή και το ξέσπασμά του δε σταματά εδώ αλλά συνεχίζει να παραθέτει, να γράφει, να αραδιάζει τις σκέψεις του, την οργή του, τη μεστωμένη του άποψη, τα βιώματά του, να αφουγκράζεται.
Και αφού ο χείμαρρος σταματήσει, συμπεραίνει: "Αν υπάρχουν όλα αυτά που ανέφερα τότε φοβάμαι ότι η χώρα έχει τελειώσει. Αν δεν αλλάξουμε αυτές τις φόρμες αντίληψης και ζωής, φοβάμαι ότι δεν θα ζήσουμε ένα Ζ μέσα μας αλλά μία ΗΤΤΑ και μια ζωή θα είμαστε η χώρα του Ζήτα."
"Λύσεις υπάρχουν. Δεν τις βλέπουμε γιατί κοιτάμε αλλού", λέει αποστομωτικά